Τὸ Γερμανικὸν Μουσεῖον κηπουργίας (Γερμανιστί: Deutsches Gartenbaumuseum) ἐν τῇ Ἐρφούρτῃ ἐν τῷ ὄχμῳ Cyriaksburg ἐπὶ χώρου περίπου 1.500 τ.μ. τίθησι μονίμην ἔκθεσιν μετὰ εὑρέως σωροῦ θεμάτων. Οἱ φίλοι τῶν πραγμάτων περὶ τοὺς κήπους καὶ τὰς βοτάνας δύνανται μαθεῖν πολὺ ἐνταῦθα: τὴν ἀνάπτυξιν καὶ τὰ ὀφέλη τῶν φυτῶν, τὴν ἱστορίαν τῆς τέχνης τῆς κηπικῆς κτλ.Τὸ μουσεῖον μοναδικόν ἐστιν ἐν τῇ Γερμανίᾳ καὶ δὴ καὶ ἐν τῇ Εὐρώπῃ. Εὑρίσκεται ἐντὸς τοῦ ἀγροῦ τῆς Ἐκθέσεως ὀπωροκηπευτικῆς τῆς Ἐρφούρτης.
Ἱστορία
editΜέρη ἔνια τοῦ φρουρίου ἄλλαξε εἰς κῆπον ἑταιρία βελτιώσεως λεγομένη Erfurter Verschönerungsverein ἤδη τῷ ἔτει 1885. Ἡ πόλις ἐκτήσατο τῷ ἔτει 1919 τὸ φρούριον Cyriaksburg καὶ ὅλον τὸ ἔδαφος, ὃ χρησιμοποίησε ὑπὲρ ἐκθέσεων καὶ διαφόρων ἐπιδειξέων κήπου. Ἀνεῴχθη τῷ ἔτει 1961, τῷ ἰδίῳ χρόνῳ μετὰ τῆς πρῴτης Ἐκθέσεως Ὀπωροκηπευτικῶν (Internationale Gartenbauausstellung) τῶν σοσιαλιστικῶν χωρῶν.
Τῷ 1992 νέα ἔννοια τοῦ μουσείου διεπράττετο. Τοῦτο περιελάμβανε καὶ τὴν ἀνοικοδόμησιν καὶ τὴν περαίτεραν ἐπέκτασιν ὑπὸ τοῦ ἀρχιτέκτονος Peter Kulka. Ἐκ τοῦ ἔτους 1995 τὸ θεμέλιον Stiftung Deutsches Gartenbaumuseum Erfurt ἐγένετο ὑπεύθυνον. Ὄπισθεν τούτου ἡ πόλις καὶ ὀ σύλλογος Zentralverband Gartenbau e.V. εἰσίν. Τῷ ἔτει 2000 τὸ ἅπαν νεόθεν - κατὰ σχεδιασμὸν καινὸν καὶ θαυμαστόν - ᾦξαν.
Ἐγκαταστάσεις
editΜετὰ τὴν ἐπαναλειτουργίαν τοῦ μουσείου παρουσιάζεται ἐκπετάλη καὶ θαυμαστὴ ἔκθεσις μετὰ τοῦ τίτλου Die ganze Welt im Garten / Ὁ πᾶς κόσμος ἐν τῷ κήπῳ. Περιλαμβάνει τὴν ἱστορίαν τῆς κηπείας, τῆς τῶν φυτῶν βιολογίας καὶ φαντάζει σύγχρονας τέχνας εἰς τὴν παραγωγὴν αὐτῶν, τὴν καλλιέργειαν καὶ τὸ ἐμπορεύεσθαι. Πρωτότυπαι τέχναι προθήκης (π.χ. τὸ κινητικὸν φυτὸν "Valentine" ἢ μέθοδοι πολύμεσαι) ἐπιτρέπουσιν εἰς τοὺς τοῦ μουσείου ἐπισκέπτας ἀνακαλύψαι νέα χρήματα ἢ ἰδεῖν τὰ ἤδη γνωστὰ ἀπό νεῶν προοπτικῶν. Περιφοιτῶντες ἐπὶ τοῦ ὄχμου οἱ περιηγῆται θαυμάζονται καὶ φρέαρ 40 μέτρα βαθὺ. Ἐν αὐλῃ τινί διὰ τὰ ὅπλα τῆς ἀκροπολεως Cyriaksburg κεῖται τήμερον φυτῶν ὄρχατος.
Ἐκτὸς τῆς δηναίας ἐκθέσεως γίγνονται καὶ περιοδικαὶ ἐκθέσεις.
Ἡ συλλογὴ τοῦ μουσείου περιλαμβάνει, μεταξὺ ἄλλων ἱστορικῶν κηπικῶν ὀργάνων, συλλογήν τινα γραφικῶν καὶ περισσότερα ἐξεικάσματα τῶν φρούτων ἀπό τοῦ 19οῦ αἰῶνος.
Τῷ μουσείω καὶ μεθοδικὴ βιβλιοθήκη ἐστίν, ὁποίας τὸ κεφάλαιόν ἐστιν τὸ πᾶν τῶν κηπευτικῶν βιβλίων τῆς Λαοκρατικῆς Δημοκρατίας τῆς Γερμανίας καὶ τὰ νῦν κηπευτικὰ περιοδικά. Διὰ τὸ κούφισμα τῶν πολλῶν τοῦ μουσείου πόνων ἱδρύθη ἑταιρία φιλικὴ πρὸ μερικῶν ἐνιαυτῶν.
Πηγή
editἌρθρον τῆς γερμανικῆς Βικιπαιδείας, κατὰ τὴν κατάστασιν τῆς 24.10.2015
Ἐξωτερικοὶ ξύνδεσμοι
edit
|
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ τοῦ Μουσείου κηπουργίας |
