Βαλάσκος ντὰ Γκάμα (Πορτογαλικῶς: Vasco da Gama; 1450 ἐν τῷ Σίνες/Sines ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ Alemtejo - 24 Δεκεμβρίου 1524) ἦν ἐν τοῖς τολμεροῖς ναύταις οὓς ἡ ναυτικὴ δύναμις τῆς Πορτογαλίας ἐγέννησε.
Βίος
editἈνατίθεται ἐν τῷ ἔτει 1497 ὑπό τοῦ βασιλέως Ἐμμανουὴλ τοῦ Μεγάλου, ἵνα ἕπηται τὴν παλαιὰν ὁδὸν τοῦ ὁδοιπόρου Βαρθολομαίου Ντιὰζ πρὸς τὴν Ἀνατολικήν Ἰνδίαν. Ὅ ἴδιος ἀποχωρεῖ τῇ 9 Ἰουλίου 1497 μετὰ τεττάρων πλοίων καὶ 160 ἄνδρων ἀπὸ τῆς λίμνης καὶ ἀφικνεῖται ἐν τῇ 20 Νοεμβρίου ἐν τῷ Κοριέντες/Corrientes ἐν τῇ ἀκτῇ τῆς Μοζαμβίκης. Ὁδηγεῖ τῷ μηνὶ τοῦ Μαΐου τοῦ 1498 εἰς τὸ ἐπίνειον Καλικούτ. Ἐν τῇ ἀρχῇ καλῶς παραλαμβάνεται ἀπὸ τοῦ βασιλέως τοῦ μαλαμπαρικόυ Zamorin καὶ ἀπὸ τῶν Ἰνδουιστών. Ἀλλὰ μετὰ τοῦτο αἱ ὑποψίαι τῆς ἐγχωρικῶν ἐμπόρων βιάζουσιν τοὺς Εὐροπαίους ἐπιστρέφεσθαι εἰς τὴν πατρίδα. Ἐν τῇ 14 Σεπτεμβρίου 1499 ἔρχεται οἰκάδε εἰς τὴν Λισαβόνην ξὺν 55 συντρόφοις μόνον.
Γίγνεται ναύαρχος τοῦ ἀνατολικοῦ στόλου, κόμης τοῦ Bidiguerra τε καὶ τοῦ Don μετὰ 3000 δουκάτων ἐτησίου εἰσοδήματος. Ἐν δευτέρᾳ ὁδῷ ἐν τῷ 1502, ἱδρύει ὑποκαταστήματα ἐν τῇ Μοζαμβίκῃ καὶ ἐν τῷ Sofala καὶ ἐπιστρέφει ἤδη ἐν τῷ τέλει τοῦ 1503 ξὺν 13 πλουσίως φορτωμένοις πλοίοις εἰς τὴν Πορτογαλίαν καταλειφθέντος ἐν τῇ Ἀσίᾳ τοῦ ναυάρχου Admiral Sodre. Ἡ ἀτυχία τῶν πορτογαλικῶν ἀντιβασιλέων ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ἰνδίᾳ πείθει τὸν βασιλέα Ἰωάννην Γ΄ ἀναπέμπειν τὸν γεραίον Γκάμα ἐκείσε ὡς νέον ἀντιβασιλέα, τῷ ἔτει 1524 ξὺν 14 πλοιοίς. Γίγνεται μεγάλη ἐπιτυχία τῷ ἠπίως τε καὶ ἐνγεργητικῶς ἄγειν. Ἀλλὰ ἤδη τῇ 24 Δεκεμβρίου ἀποθνήσκει ὁ Ντὰ Γκάμα ἐν τῷ Γκόα/Goa: τοῦτο τὸ ἄστυ ἐμπορικὸν κέντρον ἔσεσθαι θέλει. Τὸ σώμα τοῦ ἥρωος ἐπιστρέφει εἰς τὴν Πορτογαλίαν. Ἡ μνήμη αὐτοῦ ἀθανατίζεται οὐ μόνον τῷ ἔργῳ Os Lusíades τοῦ Λουδοβίκου Καμόες/Camões ἀλλὰ καὶ τῇ σταδιακῇ ἀνάπτυξει τοῦ παγκοσμικοῦ ἐμπορίου.
Πηγαί
editHerders Conversations-Lexikon. Freiburg im Breisgau 1855, Band 3, σ. 16-17, ἃ πάντα λέγεται ῷδε.
|
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ τοῦ Βαλάσκου ντὰ Γκάμα |
