Rođen je 27. decembra 1921. godine u Krasovini kod Danilovgrada u porodici Vojina Brajovića. Završio je dva razreda gimnazije, kada je upisao Podoficirsku artiljerijsku školu Vojske Kraljevine Jugoslavije. Kao podoficir učestvovao je u aprilskom ratu na teritoriji Bosne. Nakon sloma, uspio je da se izvuče iz Banja Luke u rodni kraj. Po povratku uključio se u pripremu ustanka. Učesnik je Trinaestojulskog ustanka 1941. godine kao borac, desetar i komandir voda u NOP odredu „Bijeli Pavle“, zatim desetar u udarnom bataljonu „Bajo Sekulić“. Od 17. juna 1942. godine bio je desetar, potom komandir voda u 3. bataljonu, zatim komandir baterije. Kao školovani artiljerac obavljao je dužnosti iz svoje struke, bio je zamjenik komandanta artiljerijskog diviziona 2. proleterske divizije, potom komandir čete pratećih oruđa Pete. proleterske crnogorske brigade, komandant artiljerijskog diviziona 2. udarnog korpusa, pa komandir Kursa artiljerijskih oficiraVrhovnog štaba NOV i POJ i šef artiljerijskog odśeka Vrhovnog štaba. Član KPJ postao je 14. decembra 1942. godine. Brajović je od jula do oktobra 1944. godine bio komandant školskog diviziona Artiljerijskog odjeljenja, zatim šef Odśeka za organizaciju i popunu u Artiljerijskom odjeljenju od novembra 1944. do sredine januara 1945. godine, kada je upućen na školovanje u SSSR. Nakon rata završio je Višu vojnu akademiju JNA i Ratnu školu JNA. Bio je načelnik artiljerije korpusa, zamjenik načelnika uprave GŠ JNA i dr. Unaprijeđen je u čin general-majora. Aktivna služba u JNA prestala mu je 1974. godine. Nosilac je Partizanske spomenice 1941. Preminuo je 1982. godine.
Poveznice
editIzvori
edit- Martinovic, Srđa, Crnogorska vojna elita JNA 1943-1992, Matica, br. 70, Podgorica, 2017, str. 543-658.