Rođen je 1. aprila 1884. godine u Liješnju kod Kolašina u porodici Jakše Bulatovića. Bio je oficir crnogorske vojske, poručnik Donjomoračke čete, zatim je kao kapetan crnogorske vojske bio komandant Pećkog bataljona u sastavu Dečanske brigade crnogorske vojske u Peći. Učesnik je balkanskih i Prvog svjetskog rata. U Vojsci Kraljevine Jugoslavije bio je potpukovnik kao rezrevni oficir, a penzionisan je 1930. godine. Učesnik je Drugog svjetskog rata od 1941. godine. Bio je borac drugog bataljona Četvrte proleterske brigade, a kasnije je bio komandant bataljona Komskog odreda. Od maja 1942. godine nalazio se na raznim pozadinskim dužnostima u pozadini i jedinici. U čin general-majora proizveden je 1943. godine. Penzionisan je 1945. godine. Poklonio je svoje imanje kako bi se na njemu izgradila škola u Liješnju. Odlikovan je crnogorskom Zlatnom medaljom za hrabrost, Albanskom spomenicom, Orednom zasluga za narod I stepena, Ordenom bratstva i jedinstva I stepena, Ordenom za hrabrost i drugim domaćim i stranim odlikovanjima. Umro je 25. decembra 1969. godine u Rovcima đe je i sahranjen. Poznat je po svojoj humanosti, a osnovaana je i Fondacija Veka i Anice Bulatović za pomoć siromašnoj đeci.
Poveznice
editIzvori
edit- Martinovic, Srđa, Crnogorska vojna elita JNA 1943-1992, Matica, br. 70, Podgorica, 2017, str. 543-658.