Plemenska oblast Rovčana, koja se nalazi između Gornje i Donje Morače, Bratonožića, Pipera, Bjelopavlića i Nikšićkog kraja. Prema predanju, rodonačelnik im je Gojak, koji je tu došao sa četiri sina: Vlaha, Bulata, Šćepa i Sreza. Prema istom predanju od njih su nastala četiri bratstva, koja čine osnovno plemensko jezgro: Vlahovići, Bulatovići, Šćepanovići i Srezojevići. Kasnije su se brojna plemena iz nižih oblasti Zetske ravnice selila u Rovca, ali isto tako i odseljavala (npr. 1878. godine, u kolašinski kraj).
Prvi pomen Rovaca u istrorijskim izvorima vezan je za turski defter za Hercegovinu, iz 1477. godine, đe se navodi da imaju 51 kuću. Pod osmanskom vlašću su pali u isto vrijeme kad i Moračani, a u sastav Crne Gore ušli, isto kad i oni, 1820. godine. Sa nešto većim brojem kuća, pominje ih i Marjan Bolica 1614. godine (61 kuća). Najviše sukoba su vodili sa nikšićkim i kolašinskim osmanlijama. Tako je, npr., u toku pregovora o miru, Mahmut paša Bušatlija, 1786. pogubio šezdeset Rovčana.
Poveznice edit
Izvori edit
- Šerbo Rastoder, Živko Andrijašević...: Istorijski leksikon Crne Gore (tom 5)- Podgorica, Daily Pres, 2006, str. 1089.