Rođen je 27. marta 1915. godine u Stijeni kod Podgorice u porodici Pavla Božovića. Osnovnu školu završio je u rodnom mjestu, a Trgovačku akademiju u Podgorici, nakon čega se zaposlio kao bankarski činovnik. Poznat je bio pod nadimkom Raco. Omladinskom pokretu prišao je veoma rano, kao đak.
Biografija edit
Završio je Školu rezervnih oficira. Kapitulacija Jugoslavije zatekla ga je u Podgorici, nakon čega je ubrzo počeo da radi na pripremi ustanka. Aktivno je sakupljao oružje, municiju i drugu ratnu opremu iz magacina vojske Kraljevine Jugoslavije. U rodnom selu radi na organizovanju naroda za borbu protiv okupatora. Učesnik je Trinaestojulskog ustanka 1941. godine u sastavu Stijenske čete. Učesnik je borbi na Trijepču, Doljanskoj Glavici, Jelinom dubu i drugim akcijama. Od početka je pokazao veliku hrabrost i odlučnost. U septembru 1941. godine postao je član KPJ. Kao dobrovoljac bio je u sastavu Crnogorskog odreda koji je novembra 1941. godine krenuo prema Sandžaku. Učesnik je bitke na Pljevljima 1. decembra 1941. godine, kada je uništavao neprijateljske vojnike na Savinom Laktu. Formiranjem Prve proleterske brigade u Rudom, postao je komandir voda u prvoj četi 2. crnogorskog bataljona. Od decembra 1941. do novembra 1942. godine borio se u sastavu svoje čete. Sa grupom oficira, krajem 1942. godine upućen je kao pojačanje slovenačkim jedinicama, koje su još bile nedovoljno snažne. Kada je došao u Sloveniju, postavljen je za komandanta 2. bataljona u Tomšićevoj brigadi. Slovenačkim borcima prenosio je ratno iskustvo. Jedinica kojom je on komandovao, nalazila se u dosta teškoj situaciji odvojena od svoje brigade na padinama iznad Ljubljane, u obruču bjelogardejskih snaga. Ubrzo je sredio svoj bataljon, uspio napasti bjelogardejska utvrđenja i razbiti njihovu odbranu. Nakon toga sa bataljonom je izvodio mnoge diverzije na pruzi Ljubljana Novo Mesto. Na ovom potezu neprijatelj je imao brojne gubitke, njegov bataljon je uspio uništiti 6 neprijateljskih kompozicija. Sa ostalim jedinicama brigade, tokom februara 1943. godine vodi borbe protiv bjelogardista na Pletarju, Ambrusu i prema Št. Jerneju. Tokom daljih borbi sa svojim bataljonom, uz učešće ostalih jedinica razbio je elitni italijanski bataljon, koji je išao u pomoć okruženim bjelogardejskim jedinicama u Suhoj Krajini. Nakon ovoga postavljen je za zamjenika komandanta brigade Ivan Cankar, a kasnije je postao komandant 12. slovenačke brigade. Tokom borbi od 16-30. novembra njegova brigada uspijeva onemogućiti prodor neprijatelja sa leđa, snagama koje su napadale Novo Mesto. Ubrzo, 1944. godine postavljen je za načelnika štaba 15. divizije, a potom i njenog zamjenika, sa kojom je učestvovao u oslobađanju brojnih mjesta. Nakon rata završio je pješadijsku oficirsku školu u SSSR-u i Višu vojnu akademiju JNA. Bio je komandant divizije, zatim na raznim dužnostima u komandi korpusa i armije, kao i komandant područja. Aktivna služba u JNA prestala mu je 1967. godine, penzionisan je u činu general-majora. Živio je u Beogradu. Za narodnog heroja proglašen je 27. novembra 1953. godine, odlikovan OBJ sa zlatnim vijencem, Ordenom zasluga za narod sa srebrnim zracima i drugim.Preminuo je 2000.godine.
Poveznice edit
Izvori edit
- Martinovic, Srđa, Crnogorska vojna elita JNA 1943-1992, Matica, br. 70, Podgorica, 2017, str. 543-658.