Wp/cnr/Mihailo Gazivoda

Mihailo Gazivoda (Drušići kod Rijeke Crnojevića, 1908. – Vršac, 1971

Biografija

Osnovnu školu završio je u selu Rvašima, nižu gimnaziju (1921–1925) i učiteljsku školu (1925–1929) na Cetinju. Radio je kao učitelj u Lici i bio dopisnik Politike (1930–1941). Vrijeme Drugoga svjetskog rata proveo je u koncentracionim logorima. Bio je nastavnik Osmogodišnje škole u Ulcinju (1945–1950), knjižničar u Centralnoj narodnoj biblioteci na Cetinju (1953–1954), urednik Titovog pionira (1955–1962). Penzionisan je 1962. godine. Posljednje godine života proveo je u Vršcu. Književnošću se bavio od 1945. godine. Objavljivao je u mnogim listovima i časopisima. Uvršćen je u školsku lektiru i čitanke. Bio je predśednik Udruženja književnika Crne Gore. Dobitnik je Trinaestojulske nagrade (1957). Sa ženom Martom je imao dva sina, Momčila i Slobodana i jednu unuku Tatjanu Gazivodu.

Literatura

• Pripovijetke (Cetinje, 1950)
• Kovačev sin (Cetinje, 1955)
• Trojka (Cetinje, 1956)
• Osinjak (Titograd, 1960)
• Da vam povjerim (Titograd, 1964)
• Lanac (Sarajevo, 1964)
• Ogrebotina (Cetinje, 1970)
• Razgovor uz oganj (Beograd, 1971)

Vanjske poveznice

• Mihailo Gazivoda – Lanac
• Snežana Sekulić: KULTURNA POLITIKA U CRNOJ GORI POSLIJE DRUGOG SVJETSKOG RATA