Podizanje dvora Ivana Crnojevića 1482. godine vezuje se za formalno osnivanje Cetinja i formiranje nove crnogorske prijestonice. Dvor Ivana Crnojevića nije sačuvan, a nalazio se na mjestu današnjeg Cetinjskog manastira. U dvoru se kontinualno živjelo samo četrnaest godina. Već krajem 1496. godine Đurđe Crnojević je napuštio Cetinje, nakon čega je dvor zapustio.
Ostaci dvora još su bili dobro vidljivi sredinom XVII vijeka, jer se u jednom izvještaju iz 1646.godine kaže da se „još vide ruševine palate gospodara Crne Gore“. Na ruševinama dvora vladika Danilo 1701. godine podiže novi manastir. Za građenje manastira se koristio materijal urušenog dvora, tako da „se život tajanstvenog dvora Crnojevića produžio u organizmu Cetinjskog manastira“. O izgledu dvora Ivana Crnojevića možemo da pretpostavimo samo na osnovu gravire iz 1494. godine, na kojoj je on predstavljen, a koja se nalazi u Oktoihu petoglasniku štamparije Crnojevića.
Na graviri je predstavljena tipična feudalna građevina, sa naglašenim odbrambenim karakterom. Dvor je imao: odbrambene zidovi sa nazubljenim kamenim završecima, široku ulaznu kapiju, dvije masivne kule sa šetnicama, i vitku kulu koja asocira na zvonik u unutrašnjosti. Iz skormnih podataka sa gravire, kao i činjenice da je neposredno prije zidanja dvora, Ivan Crnojević boravio u Veneciji, može se zaključiti da je dvor bio sazidan pod uticajima sa zapada u duhu renesansne arhitekture.
Dosadašnja istraživnja nisu uspjela da daju više podataka o dvoru. Na osnovu nekih ostataka može se pretpostaviti se da se lokacija dvora poklapala sa najstarijim dijelom manstirskog konaka sa voltovima.