Wp/cnr/Branko Babić

Dr Branko Markov Babić (1928-2016) bio je crnogorski istoričar.

Biografija

Ro­đen je 6.7.1928. go­di­ne u Spu­žu, op­šti­na Danilovgrad, od oca Mar­ka i maj­ke Ma­ri­je. U Spu­žu je za­vr­šio če­tvo­ro­go­di­šnju osnov­nu ško­lu. Ni­žu gim­na­zi­ju za­vr­šio je u Da­ni­lov­gra­du, a vi­šu u Pod­go­ri­ci 1947. go­di­ne. Di­plo­mi­rao je 1949. go­di­ne na Vi­šoj pe­da­go­škoj ško­li na Ce­ti­nju (od­sjek isto­ri­ja i ge­o­gra­fi­ja), a 1957. go­di­ne di­plo­mi­rao je na Fi­lo­sof­skom fa­kul­te­tu u Be­o­gra­du (isto­ri­ja). Dok­to­ri­rao je isto­rij­ske na­u­ke 1977. go­di­ne na Fi­lo­sof­skom fa­kul­te­tu u Sa­ra­je­vu.

Pr­vo po­sta­vlje­nje za na­stav­ni­ka isto­ri­je i ge­o­gra­fi­je 1949. go­di­ne do­bio je u Uči­telj­skoj ško­li u Nik­ši­ću, a isto­vre­me­no od 1950–1952. go­di­ne pre­da­vao je ove pred­me­te u Osnov­noj ško­li u Nik­ši­ću. Bio je 1953. i 1954. go­di­ne na­stav­nik isto­ri­je u Eko­nom­skom teh­ni­ku­mu (Sred­nja eko­nom­ska ško­la) u Ti­to­gra­du, a 1955. go­di­ne u In­du­strij­skoj ško­li u Ti­to­gra­du. 1956. go­di­ne bio je di­rek­tor In­du­strij­ske ško­le u Va­re­šu (Bo­sna). U Osmo­go­di­šnjoj ško­li u Bu­dvi ra­dio je od 1957–1961. go­di­ne. Go­di­ne 1962. ra­dio je u Za­vo­du za una­pre­đe­nje škol­stva u svoj­stvu sa­vjet­ni­ka.

Od 1963–1973. go­di­ne vo­dio je na­sta­vu na­ci­o­nal­ne isto­ri­je, od­no­sno isto­ri­je na­ro­da Ju­go­sla­vi­je na Vi­šoj pe­da­go­škoj ško­li na Ce­ti­nju i Pe­da­go­škoj aka­de­mi­ji u Nik­ši­ću. Od 1973–1976. go­di­ne bio je di­rek­tor Sred­nje me­di­cin­ske ško­le na Ce­ti­nju i odje­lje­nja te ško­le u Pod­go­ri­ci. U Iz­vr­šnom od­bo­ru na Ce­ti­nju ra­dio je od 1977–1982. go­di­ne. Po­seb­no se an­ga­žo­vao na pri­pre­ma­nju osni­va­nja Kul­tu­ro­lo­škog fa­kul­te­ta na Ce­ti­nju. Od 1982–1991. go­di­ne ra­dio je kao van­red­ni i re­dov­ni uni­ver­zi­tet­ski pro­fe­sor (od 1987. go­di­ne), pre­da­ju­ći na­ci­o­nal­nu isto­ri­ju na Kul­tu­ro­lo­škom fa­kul­te­tu na Ce­ti­nju, a od 1984–1986. go­di­ne bio je de­kan tog fa­kul­te­ta. Pen­zi­o­ni­san je 4. ja­nu­a­ra 1991. go­di­ne.

Djela

Sva svoja djela temeljio je uglavnom na neobjavljenim izvorima koje je prikupljao i za kojim je tragao decenijama svojeg predanog rada. Njegovi članci objavljivani su u ”Glasniku cetinjskih muzeja”, ”Istorijskim zapisima” i drugim časopisima ali i “Pobjedi”, a njegovi tekstovi su objavljivani i kroz zbornike na naučnim skupovima na kojima je učestvovao sa svojim zapažanim radovima. Tokom 1960-ih i 1970-ih godina njegova glavna preokupacija bilo je istraživanje institucije crnogorske vojske kroz obilje prikupljene građe i podataka. Na ovom polju ostavio je nemjerljiv trag, ostavljajući dug i obavezu prema crnogorskoj istoriji i njenim budućim istraživačima. Pored naučnog i istraživačkog rada, bavio se i pedagoškim radom podučavajući kao profesor Pedagoške škole u Nikšiću i Cetinju mlade generacije istorijskim daljinama ali i putokazima, ostavljajući im trajnu ljubav prema učiteljici života. Odlazak u penziju nije koristio za zasluženi odmor, već je ove dane u poznim godinama provodio radno krećući se kroz spise, dokumenta i starine lakoćom koja je bila svojstvena samo iskrenim i predanim istraživačima. Njegovo objavljeno životno djelo je ”Politika Crne Gore u novooslobođenim krajevima 1912-1914. godine” izašlo iz štampe 1984. godine u izdanju cetinjskog ”Oboda” i titogradske ”Pobjede”. Istražujući crnogorsku istoriju objavio je i knjigu o njenom nacionalnom znamenju ”Grbovi i zastave: grbovni simboli - dvoglavi orao u Crnoj Gori do 1916. godine”, koja je svjetlost dana ugledala 2005. godine. Posebno mjesto u njegovom plodnom stvaralaštvu pripada i detaljnoj studiji o prvim crnogorskim ”plavim šljemovima” pod nazivom ”Kritski odred - međunarodna mirovna misija Crnogoraca na Kritu 1897-99. godine” objavljeno 2006. godine u izdanju podgoričkog CID-a. Publikovana mu je 2007. godine i zavičajna knjiga ”Spuž i njegova okolina - od praistorije do 1879. godine”. Njegovo posljednje djelo ”Crnogorsko barjaktarstvo” publikovano je 2010. godine. Ova knjiga o svetom crnogorskom znamenju naišla je na veliko interesovanje stručne i šire čitalačke javnosti. Njegovoj naučnoj riječi moglo se i može se vjerovati, njegove knjige i desetine naučnih radova i studija upisale su ga u zlatnu generaciju crnogorskih istoričara.

Poveznice

• CRNOGORSKO BARJAKTARSTVO

Izvori

• Srđa Martinović, In memoriam dr Branko Markov Babić – odlazak istoričara stare garde, Pobjeda, novembar 2016.