Biografija edit
Blažo Bošković, brigadir rođen je 1860. godine u Orjoj Luci u porodici senatora Baja Vidova Boškovića.
Karijera edit
Učestvovao je kao dobrovoljac u crnogorsko-turskom ratu 1876-1878. godine s ocem Bajom Boškovićem . Nalazio se u sastavu Petrušinskog bataljona Bjelopavlićke brigade . Naročito se istakao u bici na Vučjem dolu jula 1876. godine. Po završetku rata postavljen je za potporučnika crnogorske vojske. Za ordonans-oficir na Dvoru na Cetinju postavljen je 1885. godine, uz tu dužnost bio je i oficir Dvorske garde, a službovao je do 1896. godine . Za komandira Dvorske garde postavljen je 1896. godine. Kao drugi komandir Dvorske straže pominje se 1896. godine. U čin komandira vojske proizveden je 1897. godine . Za komandanta Bjelopavlićke brigade postavljen je 6. januara 1906. godine, a i dotad je bio na raspolaganju . Za brigadira je proizveden januara 1907. godine .
Pripadao je Pravoj stranci od njena osnivanja 1907. godine. Kao brigadir bio je virilni poslanik Crnogorske skupštine u mandatu od 1906. do 1911. godine.
Učestvovao je u svečanostima na Cetinju avgusta 1910. godine prilikom proglašenja Kraljevine Crne Gore . Komandant Bjelopavlićke brigade u činu brigadira bio je do 1911. godine.
Za upravitelja Nikšićke oblasti postavljen je početkom septembra 1910. godine.
Ukazom knjaza Nikole novembra 1911. godine imenovan je komandant Druge divizije crnogorske vojske sa śedištem u Podgorici. U sastav te divizije bila je: Zetska, Spuška i Bjelopavlićka brigada .
Izabran je za sudiju prvog Velikog vojnog suda, a 15. aprila 1912. godine ponovo je reizabran na tu funkciju.
Balkanski ratovi edit
Na početku Prvoga balkanskog rata izabran je za člana Ratnoga (Krunskoga) savjeta . Za komandanta Zetskoga odreda postavljen je 3. oktobra 1912. godine . Taj odred brojao je šest brigada jačine oko 15.000 boraca s glavnim zadatkom zauzimanja Skadra. Kralj Nikola je tu odluku ubrzo poništio i na to mjesto postavio sina knjaza Danila, a njega postavio na mjesto komandanta Lijeve kolone (Druge divizije). Komandovao je Lijevom kolonom u napadu na neprijateljske položaje. Lijeva kolona brojala je devet bataljona i bateriju topova koja je imala zadatak zauzimanje Planinice, Dečića, Đevelika i Huma . Naredio je pokret jedinica 8. oktobra 1912. godine u 20 sati . Njegove jedinice predvojile su se u otežanim uslovima.
Smrt, odlikovanja edit
Okončao je život u noći 8. oktobra 1912. godine uoči napada na utvrđenje Dečić u prvim danima po objavi rata Turskoj na frontu prema Skadru . Prema nekim podacima izvršio je samoubistvo, dok je prema drugima ubijen . Opjevan je u narodnim pjesmama. Interesantno je da je imao toke na kojima je urezan monogram „BBB BBB“ što je predstavljalo Blažo Bajov Bošković brigadir Bjelopavlićke brigade . Nosilac je više domaćih i stranih odlikovanja, među kojima: Ordena knjaza Danila I za nezavisnost Crne Gore I i V stepena, Medalju za hrabrost (Obilića medalja ) i drugim odlikovanjima.
Porodica edit
Zasnovao je porodicu sa Stanom, kćerkom Mila Stevana Perkova, Vukotić s kojom je imao sinove: Dušana (pukovnika), Jola (oficira), Rada i Veljka i dvije kćerke: Milicu udatu za komandira Petra Boškova Martinovića i Julku koja je mlada umrla u devetnaestoj godini . Od Rada Blažova je sin dr Blažo, a od Veljka je kćerka Vasiljka, udata Perazić .
Poveznice edit
Izvori edit
- Martinović Srđa, Generali Knjaževine i Kraljevine Crne Gore, FCJK, Cetinje, 2016.