Antiutopija (gr. anti - suprotno; utopia - mjesto) jesu književna djela u kojima se, za razliku od utopije koja opsuje idealno i savršeno društvo, prikazuje najgori mogući društveni i politički sistem.
Prvi autor i rodonačelnik žanra je E. Zamjatin i njegov roman Mi (1920.) u kome ukazuje na mogućnosti razvoja negativnog društva. Koristi fantastiku, ali kod oblikovanja likova i razvoja radnje uzima realističku motivaciju, pa se ovđe može govoriti o ukazivanju na realne mogućnosti razvoja društva. Autori antiutopije predviđaju tehnološke ili ekološke katastrofe, prikazuju svijet koji ne bi smio postati stvarnost. Ispituju i analiziraju slabosti i vrline čovjekove prirode. Antiutopija se velikim dijelom zasniva na antropološkom pesimizmu (Sljepilo - Žoze Saramago) onda kada istražuje negativne osobine koje čovjek ispoljava u kriznim trenucima.
Neki od autora antiutopije su: O. Haksli, Dž.Orvel, V. Golding itd.
Izvori
edit- Tanja Popović: Rečnik književnih termina, Logos Art, Beograd, 2010, 47.