Wb/skr/قصہ ہیر رانجھا علی حیدر ملتانی

< Wb | skr
Wb > skr > قصہ ہیر رانجھا علی حیدر ملتانی

قصہ ہیر رانجھا

گپھتگو-اے-ہیر-با-مادرو

(ہیر دا ماں نال وارتالاپ)

edit

حمد خداوند کھالک نوں،

کن تھیں کیتا عالم چا ۔

جو کنزن سی مخفی آہا،

عشقوں ظاہر ہویا آ ۔

حسن نصیب ناز اضل نے،

نیاز لئی گل عشقے پا ۔

عاشق دے دل کیہا اندیشہ،

دتا دینہ تے راتیں لا ۔

جری ملامت کرے ن طوبیٰ،

منہ تھیں بولے ناہیں ہا ۔

حیدر آکھ سناواں ذرا

واری کنّ رکھیں میں دا ۔1۔

کلام-مادر با دکھتر

edit

(ماں دی دھی نال گل بات) نال ملامت دیندی تا'نے،

ہیرے نوں بہ پچھے ماں ۔

غم تیرے تھوں ڈھل گئی دیہی،

کم ن سانوں سجھے کا ۔

چھپے ن ہوئی ٹالا ٹولی،

بھیت تیرے سبھ بجھے چا ۔

سمی مار ن ہورن حیدر،

دل تیرے تے گجھے گھا ۔2۔

ایضًا(اوہی)

آکھ ویکھاں کیوں سہیں الاہمے،

نیہں نداناں لا کے دھی ۔

شرم گوائیو عقل ن آئیو،

ملکیں دھماں پا کے دھی ۔

سنیں نصیحت منی کہیا،

چاکے تھیں چت چا کے دھی ۔

'ال اشکن نارن' پڑھی ناہیں،

رکھی جان بچا کے دھی ۔3۔

کلام-اے-دختر با مادر

edit

(دھی دی ماں نال گل بات)

جان بچا کے باہجوں چاکے

رکھیں کیونکر ہوئی ماں ۔

'یہرکُ ما سوا ال مہبوب'

رہیا غیر ن کوئی ماں ۔

دل وچ آکھے ویکھ تماشے،

ہے ہے اوتھے ڈھوئی ماں ۔

من ہو مقناطیس حیدر،

اوسے دی کھچّ رکھیؤئی ماں ۔4۔

ماں

edit

کھچّ دلے دی عشقوں تینوں

پھلواکے میں جاتی دھی ۔

ساک گوائیو چاک سہائیو

لائیو داغ کیوں ذاتی دھی ۔

ماہی نال نوالا پیالہ،

بھلی ن سمجھ پچھاتی دھی ۔

حیدر متیں دے دے تھکے

مانے دینہ تے راتیں دھی ۔5۔

دھی

edit

میں تے رنگ ماہی دے رتی،

میں تے متّ ن آوے ماں ۔

کیا 'محب پھیشمیمن'

کون ایہہ راز سناوے ماں ۔

'الہبُ ی اﷲ' رانجھے باہجوں

ہور ن نظریں آوے ماں ۔

'من یہد اﷲ ہو' حیدر

اس نوں راہوں کون بھلاوے ماں ۔6۔

ماں

edit

راہوں بھلّ پئیؤں جا اوجھڑ

بھلی ہدایت پائی دھی ۔

سینہ چاک پئیوئی چاکوں

اجے بھی متّ ن آئی دھی ۔

جھلن جھلّ چریندی وتیں

جھلی جھڑک لوکائی دھی ۔

بے سر ہو کے باز ن آویں،

برہوں دل بھلائی دھی ۔

درد تیرے نت دینہ تے راتیں،

دیہی رتّ سکائی دھی ۔

حیدر چا چھڈّ چال اولی

آ کیوں شامت چائی دھی ۔7۔

دھی

edit

شامت وسے تیری اکھیں

سانوں این سعادت ماں ۔

'قان لم یک منِ ہو شئیئن'

تدھ کی ایہہ کرامت ماں ۔

'پھازا تسبہ' خدا فرمایا،

ذاتوں نہیں شرافت ماں ۔

'فخر المر بپھزل ہی' ادائے

کر نہیں بہت ملامت ماں ۔

'جپھ الکلم بماہو کا ان'

ن کر ایڈ ملامت ماں ۔

'نہن کسمن' قسمت حیدر،

موڑن ناہیں عادت ماں ۔8۔

ماں

edit

قسمت میرے کدوں پچھاتیا،

عادت پئی بھلیری دھی ۔

اج توڑی اساں توڑ نباہی،

جو کجھ خواہش تیری دھی ۔

اجے ہے ویلا ہوش سمھالیں،

سن کوئی متّ چنگیری دھی ۔

حیدر بھاہ بجھاویں تھوڑی،

مچی ن بھڑک ودھیری دھی ۔9۔

دھی

edit

بھڑکی بھاہ برہوں دی دل وچ

ہر دم کرے اشارہ ماں ۔

پائیں پانی مچن المبے،

پیش ن جاندا چارہ ماں ۔

ویکھ امانت کہ 'پھابینا ان یہا ملنہا'

پھڑیا اساں کنارہ ماں ۔10۔

ماں

edit

ظالم جاہل ہو کے ہیرے،

کیوں ایہہ بھار اٹھایا دھی ۔

'انا اشیتنا وچ قرآن'

آپ خدا فرمایا دھی ۔

'مر بل پھہشا' ن سمجھیؤ،

آپے کم گوایا دھی ۔

اوڑک ایسے ویری تینوں،

پندھوں اوجھڑ لایا دھی ۔

گیا نسور جگر وچ تینوں،

تینوں درد سوایا دھی ۔

عشقَ ماہی دے حیدر تینوں،

جادو پا بھرمایا دھی ۔11۔

دھی

edit

بھرم ن مینوں ن کوئی جادو،

پڑھ لاحول زبانوں ماں ۔

'قلوب المومن بیعت اﷲ' ہے ۔

ایتھے غیر ن جانوں ماں ۔

ماہی تے میں چاہد واصل

آ مڑ ایس دھیانوں ماں ۔

لیس سواہُ اسا ہو وچ

ہیر بہانہ آنو ماں ۔

حیدر میں تے ماہی اکارے،

ن گلّ اکھانوں ماں ۔12۔

ماں

edit

گلاں تیریاں گلیئیں ٹریاں،

چائیا چال اپٹھی دھی ۔

نال دلیلاں کی تمسیلا،

سچی ہوویں جھوٹھی دھی ۔

کوک رہی کر شور ککارا،

بھؤندی ناہیں مٹھی دھی ۔

حیدر ایہہ دکھ دیکھن آہے،

جمدیاں ن توں کٹھی دھی ۔13۔

دھی

edit

کٹھی خنجر عشقَ ماہی دے،

کیتوس تن من گھائل ماں ۔

چنگل میرا دامن اسدا،

اوسے دے ول مائل ماں ۔

نکس محبت رانجھے والا،

ن دھوتیاں ہووے زائل ماں ۔

'مائی گیرہُ پھلل کونین

چھڈّ دے سب لا تائل ماں ۔

'لمن الملک الیوما'

دہاڑے ایسے اتے قایل ماں ۔

حیدر لوک بہشت منگیسن،

میں ماہی دی سائل ماں ۔14۔

ماں

edit

مفت بہشت ن ملسی لوکاں،

نال بھلیاں کرداراں دھی ۔

'اپھلہ من زکہا' باہجوں

کد ہوسن چھٹکاراں دھی ۔

'وحی ال نپھیر' پچھیا

دنیاں کر رہی نت پکاراں دھی ۔

'سجن المومن' جنہاں مانی،

مانک سو گلزاراں دھی ۔

باغ بہشت پچھانوں دنیاں،

کر رہی نت پکاراں دھی ۔

پئی ایں جا وچ غرب غباراں،

گئی ایں توڑ مہاراں دھی ۔

مانیا ہے 'لا تکتلوا تپھتلوآہ' مینوں،

نہیں تے مار نتاراں دھی ۔

حیدر کیوں ایہہ عمر اکارتھ،

دکھاں وچ گزاراں دھی ۔15۔

دھی

edit

دکھ رانجھن دے سکھ کر جاتے،

توں کیوں حالَ پکاریں ماں ۔

شکر ونڈ کریں شکرانا،

خیریں وقت گزاریں ماں ۔

عشقَ تنور جگر وچ جاری،

گھاؤ ودھیرا ماریں ماں ۔

کھیڈ کھلار کریں منصوبہ،

بازی کدے ن ہاریں ماں ۔

کھیڑیاں دی کر صفت زیادہ،

کوٹ پہاڑ اساریں ماں ۔

پر خاک برابر عشقَ ن چھڈے،

توں روویں چا چاہڑھیں ماں ۔

کھیڑیوں چا نکھیڑیں مینوں،

جے توں بھلا سواریں ماں ۔

حیدر ہیرا اسیر ماہی دی،

کھیڑیں کس نوں واڑیں ماں ۔16۔

ماں

edit

کھیڑیاں ول ٹوریساں سر پر،

ماہی نوں کر راہی دھی ۔

چاہ ماہی دی سٹّ وچ چاہے،

چوچک نوں پا چاہی دھی ۔

ماں پیوں تھیں جے آک ن ہووے،

ہووے فضل الٰہی دھی ۔

'تہتو اکدامُ ہنتو' جانی،

لے کے سچ گواہی دھی ۔

سن 'من رغب' حدیث نبی دی،

چھڈّ دیہہ ایہہ گمراہی دھی ۔

مار جنجال مکاندی جندوں،

پر ایہہ تکّ ن آہی دھی ۔

حیدر سمجھ کداہی ہیرے،

سدا نہ سمجھے ماہی دھی ۔17۔

دھی

edit

عشقَ ماہی دے گھر وچ مٹھی،

باجھوں دھاراں بھیڑے ماں ۔

پئی تڑپھاں ماہی وانگوں

برہوں کیتے بیرے ماں ۔

سمجھ 'وجود یومیزا'

کیوں دیں ہن درد ودھیرے ماں ۔

ماہی تے میں وتھّ ن کائی،

شہرگ کولوں نیڑے ماں ۔

'نہن اکربُ' جان سمجھیویں،

دور ہوون سب جھیڑے ماں ۔

عشقَ عمیق سمندر اندر،

جتھے گھمن گھیرے ماں ۔

'بسملا مجریہا' پڑھکے،

ٹھلے دل دے بیڑے ماں ۔

حیدر مڑکے ملاں کداہیں

کیونکر ملاں نکھیڑے ماں ۔18۔

ماں

edit

موت قبول کیوں کریئے ہیرے،

اتنی پئی کی مشکل دھی ۔

لا یگلک بابو طوبیٰ

ہوئی کیوں ہن عاقل دھی ۔

حق کہیا 'لا تلک وابدی کفر'

پڑھ لے ن ہو غافل دھی ۔

کم ن کریئے ٹھاکن جتھے،

عاقل بالغ کامل دھی ۔

واگاں ہتھ سواراں ہوون،

پہنچن تد کسے منزل دھی ۔

حیدر راہ پیا وچ گل(تھل) دے،

سمجھ چلائیں محمل دھی ۔19۔

دھی

edit

واگ دلے دی ہتھ ن میرے،

محمل کیونکر ٹھلاں ماں ۔

جت ول عشقَ اٹھائیاں واگاں،

ہو بے-عذری چلاں ماں ۔

کدے وچ جنگل بیلے برور،

کدے وچ اوجھڑ جھلاں ماں ۔

اس تھیں ایہہ تھلکا مینوں،

کردا عشقَ اولاّ ماں ۔

'انی فی ہب مہبوب'

کیوں دے ہن جھڑک دھڑلاں ماں ۔

میں تے رانجھن عہد سچاواں،

جھوٹھیاں چھڈّ دیہہ گلاں ماں ۔

'تشہد عر جلہم' جاں ہوسی،

مونہوں ہوسن گلاں ماں ۔

قیامت صفت اشاکاں والی،

انشا اﷲ ملاں ماں ۔

چاکر چاک ہزارے دے وچ،

ملکاں ملک مہلاں ماں ۔

چاکے دی ہیر چاکر حیدر،

مونہوں گواہی گھلاں ماں ۔20۔

ماں

edit

چاکے دی توں چاکر ہیرے،

متیں سبھ بھلائیاں دھی ۔

اکھیں نیند کدی ن لائیاں،

نجّ سڑیاں تدھ لائیاں دھی ۔

ساک شریکاں تے نزدیکاں،

ساریاں لیکاں لائیاں دھی ۔

حیدر خاک قبول کیوں کریئے،

ہوندیاں پاس تلائیاں دھی ۔21۔

دھی

edit

خاک قدم دلبر دی ظاہر،

کجل جواہر جاتی ماں ۔

جو کجھ ماہی سو میں آہی،

شرم ن رہیا ذاتی ماں ۔

عشقَ شہادت کارن میرے،

کوٹھے دی لط چھاتی ماں ۔

ذات گواہی تاں وچ ماہی،

وہد ذات پچھاتی ماں ۔

پائی جاں میں مار جلائی،

پا جھروکیوں جھاتی ماں ۔

حیدر جام وصال ماہی دا،

پیئے ہوئی مدھماتی ماں ۔22۔

ماں

edit

ہتی نت پلتی ہوئی ایں،

رتی عقل ن آیا دھی ۔

ایسے عشقَ اولے تیرے،

گل وچ قضیہ پایا دھی ۔

جھلیں جا کے جھلیں جھڑکاں

جھلی ناؤں دھرایا دھی ۔

حیدر منّ اساڈیاں متاں

آ کیوں چتّ چایا دھی ۔23۔

دھی

edit

مت ملامت کار ن مینوں،

عشقَ لئیاں پھڑ واگاں ماں ۔

ہوش جے ہووے قایم میری،

کد ایہہ تانا جھاگاں ماں ۔

'جائد اللیل لباسن' سمجھاں،

تاں کیوں راتیں جاگاں ماں ۔

رتی رنگ ماہی دے حیدر،

جھاگ برہوں دیاں لاگاں ماں ۔24۔

ماں

edit

چڑھ کے رنگن ماہی والی،

داغ سیالیں لایا دھی ۔

عزت دا تدھ جوڑا خاصہ،

سہج ن انگ ہنڈھایا دھی ۔

شرم ہیا دا شیشہ نازک،

پتھر سنگ رلایا دھی ۔

نت الاہمیاں تیریاں بے شک،

سانوں بہت ستایا دھی ۔

اکثر سہوں برا نتیجہ،

منّ خود فرمایا دھی ۔

'حلّ جزا ال-احسان الاّ الیئ ہسان'،

توں کیوں برا منایا دھی ۔

حیدر ماپیاں دوس ن کوئی،

جو لکھیا سو پایا دھی ۔25۔

دھی

edit

لکھیا لیکھ اضل دا آہا،

درد رنجھیٹے والا ماں ۔

تینوں زہر پیالہ پیون،

لوکاں عشقَ سکھالا ماں ۔

اکسے واری لئی جت بازی،

ویکھ برہیں دا چالا ماں ۔

حیدر ولیں کھیڈن کیہا،

ہار منی کر مالا ماں ۔26۔

ماں

edit

ٹالا تدھ سکھالا جاتا،

بھاہ مچی من میرے دھی ۔

غیرت کھچّ کٹار غضب دی،

کیتوس دل بیرے دھی ۔

"ال سیپھن کاتے' جاں گزریا ویلا،

ہوندی خبر اگیرے دھی ۔

حیدر سندی کیوں ایہہ گلاں،

ویکھدے ن دکھ تیرے دھی ۔27۔