تعبیر ٻچؤ ڳاݙی واݨ (افسانہ)
پورا ناں تاں اوندا اللہ بچایا ہا پر سارے اونکوں بچؤ گاݙی واݨ سݙیندے ہن، بچؤ دی ساری عمر پورھیا کریندے گزری، کݙاہیں پھیرا لڳا نہ لڳا، اللہ مالک ہے، غریبی اونکوں ورثے اچ ملی، جتی اوں ساری حیاتی نہ پاتی، ہمیشایاں ݙاند دی واڳ پکڑ نال، نال ٹردا رھے ڳیا، او آپ بھانویں بکھ سکدا لیکن اوندے ݙالے، گھاہ اچ کمی نہ کریندا، بچؤ کݙاہیں بھریے ݙاند تے نہ ٻیٹھا، نال ٹرے ہا ویندا، اللہ سیں اونکوں ہک پتر تے ہک دھی دان کیتی، آڄ چھوٹے کل وݙے، آخر او وی آپݨے، آپݨے گھراں آلے تھی ڳے، غریب دے ٻال ہن پڑھ وی نہ سڳیے، پتر جوان تھیس تاں اوں غریبی تے ݙاند ریڑھی پتر کوں سنبھال ݙتی، پتر دے ݙاند ریڑھی سنبھالݨ دے بعد. اوں گھر دے مال ڈھانڈے دی زمے واری سنبھال گھدی، جیڑھیلے ڈھیر ٻڈھا تھی ڳیا، ذال پے حقہ تازہ کر اڳواڑ دی ٹالھی تلے تھی ٻاہندے، حیاتی دی ساری کمائ ہک شتہرا کوٹھا ہا، ویڑھے دے ٻایروں نہ کوئ کندھ نہ در دروازہ، سارے ویڑھے دے ٻاہروں چھتے جھانبیاں دا لوڑھا ہا، جیڑھیلے پتر پرنیس تاں ذال پے ڈھارے اچ ونج سمدے ہن، جو چھوہر رڄ جوانی ہنڈاوے، نونہہ بھرا دی دھی ہس اوں رڄ چاچے دی عزت بݨائ، سارے عمر میلے کپڑے پاوݨ آلے چاچے دے اوں کپڑے میلے نہ تھیوݨ ݙتے، ہر پندھراں ݙینہہ بعد رحیمݨ نائ ݙاڑھی من ویندا، استرا ھݨ وی او آپ چاء گھندا ہا، مولوی اللہ وسایا جھنبا اوندا نکے لا دا یار ہا، او وی نماز پڑھ حقے دا سوٹا لاوݨ آ ویندا، ہک ݙینہہ اوں آپݨے یار بچاے کوں آکھیا، کاکا، بچؤ عمر ساری گزر ڳئ پر توں ہک ݙینہہ وی مسیت نہ آ وڑیوں، کاکا، ھݨ قبر دی تیاری ہے ھݨ تاں نماز پڑھی کر،،، بچؤ حقہ گڑکایا تے اوندے منہ در ݙہدے ہوے ٻولیا، کاکا وسؤ، ساری عمر گزر ڳئ کݙاہیں مسیت نہ وڑیوسے، ھݨ کیڑھے منہ نال رب دے حضور پیش تھیواں، مولوی اللہ وساے ولدی ݙتی کاکا، جو گزر ڳئ، گزر ڳئ ھݨ اڳوں دی فکر کر، یار، ڳالھ تاں تیݙی ٹھیک ہے، موت ای بر حق ہے، نماز پڑھاں نہ پڑھاں آوݨی ضرور ہے،، کاکا، ڳالھ ایہ ہے میکوں نماز تاں آ ندی کینی، وؤے یار، بس اللہ، اللہ کریں کھڑا،، ایں ذمے تیاری کر، ذمہ اوچشریف. نمازڄل پڑھسوں، اؤں ولدی ݙتی یار، ایں ذمے مشکل آلی ڳالھ ہے، رحیمݨ نائ اوݨے، اوں ݙاڑھی بݨاوݨی ہے، میں استرا چاوݨے، پاݨی دا وارا ہے، کھالا واہسی، نونہہ میݙی کھار چڑھیسی، کپڑے دھویسی، اللہ دے واروں خیر تاں آندے ذمے اوچ شریف ملسوں،، آڳلے ذمے اؤہک وݙی مسیت اچ ونج وڑیا، تے پہلی صف اچ ٻہہ ڳیا، او غور نال ایݙے اوݙے ݙہدا ٻیٹھا ہا، پہلے صف اچ بندے آوݨ شروع تھی ڳے، ایں دوران ہک طالب آیا تے آکھیس، ݙاݙا ایں صف اچ نہ ٻہہ، اتھاں مخدوم صاحب، تے سرکاری افسر ٻاہندن،، وؤے پتر، میکوں کیا پتہ، اتھوں اٹھی او ݙوجھی صف اچ تھی ٻیٹھا، اوں ایݙے اوݙے ݙٹھا کوئ سونھاں نظر نہ آیا، ایں دوران ہک ٻیا طالب اوندے سر تھی ڳیا ݙاݙا اتھاں نہ ٻہہ، ایں صف اچ شہر دے شہر دے وݙے وپاری، شیخ، سودھے، خوجے ٻاہندن، اوں غور نال طالب کوں ݙٹھا تے ٻولیا، اچھا ایویں او اٹھدا، اٹھدا چھیکڑی صف اچ آ ڳیا، انکوں طالباں اتھاں وی نہ ٻاھݨ ݙتا، او وٻل تےاٹھی کھڑا تھیا، جتی کچھ اچ ماریس تے بغیر نماز پڑھیے گھر ٹر پیا، نونہہ اوندی چاچے کوں پرے کنوں آندا ݙٹھا تاں پریشان تھئ ڳئ، ،، اللہ کرے خیر ہووے، چا چا تاں نماز پڑھݨ ڳیا ہا،، ایں دوران او ویڑھے دے تھلے اتے آ چڑھیا، نونہہ پچھیا، ابا خیر ہے، توں تاں اوچشریف نماز پڑھݨ ڳیا ہانویں، اوں ٹھڈا شکارا بھر ولدی ݙتی ہاٻچہ، مولوی اللہ وساے بھنؤا گھتیے، مسیت اچ وݙے لوکاں. آپݨیاں صفاں ونڈیاں ہویاں ہن، اللہ دے گھر گاݙی واݨاں دی صف تاں ہئ کیناں،. میں نماز کتھاں پڑھاں ہا، اماں، توں مونجھی نہ تھی، او کریم ذات بشکݨ ہار ہے، توں ونج حقہ تازہ کر آ
پیراں دی کتی (افسانہ)
محراب آلے مشیراں دے باغ اچ پڑ لڳ ڳیا ہا، خلق خدا ماندی نہ ہئ، جیݙے کیݙے مخدوم لچھی سیں دی کتی دا ذکر ہا پر حالی تئیں مخدوم صاحب پڑ اچ نہ آے ہن، ریچھ کلے تے ٻدھیڄ ڳیا ہا، سردار شاہد عالم خاں ول ول لوکاں کوں تسلی ݙیندا کھڑا ہا جو مخدوم صاحب ھݨیں پڄدے پن، اچاچیت پنج ست گاݙیاں سڑک تے نظریاں تاں سدھ پئ جو مخدوم صاحب آ ڳن، ہک وݙی لینڈ کروزر شاہد عالم خاں دے اڳوں آ رکی، ڈرائیور جلدی جلدی آپݨی سیٹ توں لتھا تے مخدوم صاحب دا دروازہ کھولیس، لینڈ کروزر دے شیشے کالے ہن، اندر دی کوئ شے نظر نہ آندی ہئ، جینویں ای دروزہ کھلیا مخدوم صاحب ٻاہر آے، شاہد عالم اڳوں ودھ سیں کوں بھاکل پاتا، سیں دا قد ہا کوئ چھ ساڈھے چھ فٹ، انھاں لٹھے دی چٹی کھیر ستھݨ تے بوزکی دا چولا پاتا ہویا ہا، پیراں اچ مل مہانگی گرگابی، آکھیں تے کالے شیشیاں آلی عینک، لوک تر تر مخدم صاحب کوں ݙہدے کھڑے ہن، کجھ اڳوں ودھ سیں دے گوݙیاں کوں ہتھ لایا، کجھ پیریں پے ڳے، سیں دے ایجھیں عقیدت مند وی اتھاں موجود ہن جنھاں مخددم صاحب دی موٹر کوں ہتھ لا ول ہتھ آپݨی منہ تے پھیریا، ڈرائیور لینڈ کروزر دا پچھلا در کھولیاسیں دا نوکر نبلہ پچھلی سیٹ تے کتی کوں جھلی ٻیٹھا ہا، کتی اوندی جھولی اچ ہئ، نبلہ اٹھیا تاں کتی ٹپ مار تلے لہہ آئ، کتی ہئ نکی جیہں جݙاں جو ریچھ ہا ٻہوں سارا وزنی، مخدوم صاحب تے انھاں دے سنگتی صوفیاں تے ٻہہ ڳے، سردار شاہد عالم پڑ دا پھیرا ماریا تے اعلان کیتا، مارکا، پڑ موکلا کر ݙیؤ تے پرے، پرے تھی ٻہؤ، ݙوجھی ڳالھ جو لڑائ منٹاں دی ہوسی، کیہں دی اکھ نہ پھرکے، شاہد عالم خاں کتی چھوڑݨ دا حکم ݙتا، نبلے کتی دے ڳل اچوں پٹہ کڈھ گھدا، مخدوم صاحب ٻولیے شابش میݙی،،،،،،،، جینویں ای نبلے کتی دے ڳل اچوں پٹہ کڈھیا، کتی بندوق دی ڳولی آلی کار ریچھ دے،، بول،، اچ لڳ ڳئ، تماشبین حیران، مخدوم صاحب دے نعرے لڳ ڳے، کتی ریچھ کوں نچوا ماریا، ریچھ پچھلے پیراں تے کھڑا تھی ڳیا، کتی وی نال ٹنگی ڳئ، ریچھ ولا ولا کتی کوں نلے ماریے پر کتی ول ای بول نہ چھوڑیا، لوکاں زور، زور دیاں تاڑیاں ماریاں، مخدوم صاحب خوشی کنوں اٹھ کھڑے تھے، شاہد عالم اعلان کیتا مارکا، مخدوم صاحب دی کتی جیت ڳئ ہے، لوکاں نعرے مارݨ شروع کر ݙتے، مرشد وی نچݨ لڳ ڳے، ایں دوران ریچھ کتی دے پچھلے دھڑ کوں چٹا مار تے قابوں کر گھدا، مسلسل بھڑاند پاروں کتی رت ورت تھی ڳئ، کتی کوں زخمی ݙیکھ مخدوم صاحب پریشان تھی ڳے، انھاں دی نظر مسلسل کتی تے ہئ، انھاں نبلے کوں ہکل ماری وؤے نبلہ بھیݨ دا چݙ آ، کتی مردی اے، سیں دا حکم سݨ نبلے ٹپ ماریا تے پڑ اچ آ ڳیا، اوں آوݨ سیتی ریچھ کوں ݙوں چار دڳے گھمکاے لیکن ریچھ کوئ پرواہ نہ کیتی، نبلے دڳا ہک پاسے سٹیا تے خود ریچھ نال بھڑ ڳیا، ریچھ کاوڑ کنوں چھتا تھیا کھڑا ہا، لوکاں زور زور دیاں تاڑیاں ماریاں، ایں دوران نبلے کتی کوں چھڑا گھدا پر ریچھ نبلے کوں رتورت کر گھتیا، ایں حالت وچ وی نبلے ہمت نہ ہاری کتی کوں تھٻا مار چاتا تے مخدوم صاحب دی جھولی اچ آ سٹیا، نبلے فخر تے ماݨ نال آپݨے سیں کوں ݙٹھا کتی دے زخم ݙیکھ مخدوم صاحب دے ہتھاں پیراں چھٹ ڳئ، نبلہ کنݙ دے بھرنیں دݨیں ونج تھیا، مخدوم صاحب تیزی نال کتی کوں گاݙی اچ سٹوایا تے ہسپتال ٹر ڳے، نبلہ بے ہوش پڑ اچ پیا ہا، اوندیاں ناساں اچوں رت جاری ہئ تے لوک اوندے ٻایروں جھم تھے کھڑے ہن
ایمان دار (افسانہ)
حیاتی رولے رودھیاں دا ناں ہے، انسان جینویں، جینویں ترقی کریندا ڳےانویں ڳل دے ڳیڑ وی ودھدے ڳن، غاراں اچ راھندا ہا تاں سکھا ہا، رکھا پروہا کھاغار اچ وڑ ویندا، کیہں وݨ تے چڑھ ویندا، ٹھڈی چھاں تلے سم پوندا، نہ بجلی داٻل نہ گیس دا رولا، آڄ دا دور انسانی ترقی دا دور ہے، پلے دھن ہووے تاں دنیا دی ہر آسائش گھن گھنؤ، سچی ڳالھ ایہ ہے انھاں سہولتاں انسان دا سکھ چین ونجا چھوڑیے،،. بندہ گرمی ـکنوں بچا کیتے پکھا چلا گھندے، ائر کنڈیشنڈ لا گھندے، پر جیڑھیلے ٻل آندے تاں ول ٻالاں نال لڑدے، میں آپ پچھلے کئ ݙینہاں توں ایہا مصیبت بھوڳیندا پیا ہم، سمجھ نہ پئ آندی ہئ جو کراں تاں کیا کراں ول اچا چیت میکوں دلاور خاں دا خیال آیا، میں اوندی ڳول اچ رجھ ڳیم، دفتر ونجاں تاں آکھن ہݨیں فیلڈ اچ ڳے، گھر ونجاں تاں ݙسن جو دفتر ڳے، ایݙوں میݙی جند نکلدی ونجے، واقف تاں ٻے وی ڈھیر ہن لیکن میکوں کیہں تے تک نہ پوندی ہئ، ہک تاں میں دلاور کوں چنگی ریت ڄاݨدا ہم، او آپݨے کم دا ماہر ہا، ݙوجھا بندہ وی اتباری ہا، مسلہ ایہ ہا جو دوکان دا میٹر ہک ہزار یونٹ چلیا کھڑا ہا، کمرشل ٻل اللہ دی امان، ایندا مطلب ایہ تھیاجو ٻل گھٹ وگھٹ اٹھ ہزار روپے، سچی ڳالھ ایہ ہےجو میٹر ݙو ڈہدا ہم تاں ساہ سک ویندا ہا، کوئ ہک رولہ ہووے تاں بندہ بھوڳے، سو جنجال بندے دے ڳل اچ ہن، سچی ڳالھ ہے میݙی نیندر حرام ہئ، اچھا ول ٻئ مصیبت نواں سال ٻالاں دے نویں سکول داخلے، نویاں کتاباں، وردیاں،. ٻال ایہ تاں نی ڄاݨدے جو پیؤ کیڑھی مصیبت اچ ہے، گھر آلی کئ ݙینہاں توں چیل جھلی ودی ہئ، اونکوں انج لیڈی ڈاکٹر کوں ݙیکھاوݨا ہا، جتھاں ایجھیں حالات ہوون، تے بندے دا کمرشل میٹر چلیا کھڑا ہووے ہزار یونٹ تاں اوں بھلےمانس کوں کوئ ہوش ہوسی، آڄ اللہ دی مہربانی تھئ ہے، عصر ویلے دکان تے گم سم ٻیٹھا ہم اچاچیت دلاور خاں آ ڳیا،، سر تے چٹی کھیر ٹوپی، ہتھ اچ تسبی، متھے تے تازے سجدے دے. نشان، صف دے ہک ݙوں ککھ وی متھے کوں چمبڑیے کھڑے ہن، سچی ڳالھ ہے دلاور خاں کوں ݙیکھ میݙا ساہ ول آیا، میں جلدی، جلدی اٹھیم، گوݙیاں کوں ہتھ لا بھاکل پاتم، حاجی صاحب، خیر تاں ہے گھر آے ہاوے دلاور خاں آوݨ سیتی پچھیا سیں، خیر کتھ ہے،،،،،، میں اونکوں پکڑ تے میٹر آکے پاسے گھن ڳیم ول کھیسے اچ ہتھ مار پراݨا ٻل کڈھیم فرق ہزار یونٹ ہا، دلاور خاں میݙی پریشانی ݙیکھ کھل پیا ،، واہ حاجی صاحب واہ، بس ایہا ڳالھ یے،، واہ خان واہ، کیتواں ݙینہہ ہے میݙی جند نکھتی ودی ہے توں آہدیں بس ایہا ڳالھ ہے، سوھݨا، ایہ وی بھلا کوئ مسلہ ہے، میں آ جؤ ڳیاں، دلاور خاں میݙا ہتھ پکڑ ہک پاسے گھن ڳیا ،، حاجی صاحب، توں تاں ساݙا بھرا تھیوں، ہݨ تیݙے نال کیا دوکان داری، کاکا، سدھی ڳالھ ہے رقم لڳسی ہزار روپے تے تیݙا ٻل آسی ڈھائ سؤ، شابش کھیسے کوں ہوا لواؤ میں گلے اچوں ہزار روہے چاء سیں دی خدمت اچ پیش کیتم، اوں بغیرڳݨیے جیب اچ چاء پاتے تے ٹر پیا، ٻئ کوئ ڳالھ نہ کیتس، میں ہتھ پکڑ آکھیا خان کھرے کر گھن دلاور خان کھل پیا میݙا ہتھ گھٹ تے آکھیس، ،، [حاجی صاحب، خیر اے یار اتبار اے،،،، ہیں سیں ھݨ میݙا کم،، دلاور خاں مچکیا،، حاجی صاحب، میکوں ہے روزہ میݙا روزہ خراب نہ کروا آخر اللہ کوں جند ݙیوݨی ہے، میں رات تراویاں پڑھ تے آساں تے تیݙا میٹر ریورس کر ڈیساں توں بے فکر رھے، اللہ چنگائ کریسی
لومبڑ بادشاہ (افسانہ)
واہ واہ ہے، اللہ بادشاہ ہے، کاغذ دی ٻیڑی ہے مکوڑا ملاح ہے، کویلی ستی پئ ہے، سرہاݨے اٹھ ݙتی پی ہے، اڄاں آہدی ہے میں اوکھی ھاں، جنگل دی بادشاہی ہمیشیہ شیر دے کول ہئ، سارے جنگل دے زناور سیں اڳوں سیس نویندے ہن، آپت سمائ دے جھیڑے جھڳڑے شیر آپ نبڑیندا ہا، اوں ساری حیاتی جنگل وسدے زناوراں نال انصاف کیتا، ایہا رمز جنگل وسدے زناوراں کوں ٻہوں پسند ہئ، او شیر کوں مئ باپ سمجھدے ہن، آخیر شیر ٻڈھا تھی مر ستا، اولاد اوندی شاہی نہ سنبھالی، جنگل واسی پریشان، آخر جنگل اچ کٹھ تھیا، فیصلہ ایہ تھا جو،، کوݨے،، پاؤ، جیندی قسمت ہوسی اوہؤ جنگل دا بادشاہ بنڑسی، پرہ ٻہہ ڳئ، سارے جنگل وسدے کٹھے تھے، میلہ لڳ ڳیا، دیڳاں کھڑک ڳیا،،، کوݨا،، لومبڑ دے ناں نکل آیا، سارے سر سٹ ڳے، آخر برادری دا فیصلہ ہا، سیں میݙا، ناہر آیا اوں،، لونبڑ،، کوں شاہی پڳ پوائ، ایہ ڳالھ تہاݙے چیتے ہووے جو بھانویں،، شیر،، جنگل دا بادشاہ ہا لیکن آخری فیصلہ تے حکم،، ناہر،، دا چلدا ہا، ایں ڳالھ دا لومبڑ کوں سارا پتہ ہا، لومبڑ دی چلاکی جڳ مشہور ہے، او مکر وی خوب کر ڄاݨدا ہا، پرے کنوں خطرے دی وی خبر رکھیندا ہا، ݙکھارے زناوراں کوں ݙیکھ رووݨ پے ویندا، ویݨ کریندا، لیٹڑیاں مریندا، منہ چیٻا چاء کریندا، او شاہی پڳ ٻدھݨ دے بعد رات دا ساریاں کنوں لک،، ناہر،، دی بارگاہ اچ حاضر تھیا تے عرض گزاریس، سیں میݙا،، ایہ جنگل تہاݙا، ایہ رعایا تہاݙی، ساݙا تاں بس ناں ہے سیں جو حکم کریسن سیس نویسوں،،،،،ساݙی بس چھڑی بھڄ درک ہوسی، باقی سب کجھ سیں آپ ہوسن، ناہر،،. لومبڑ دی کنڈھ تھپی، سیں ول لومبڑ صاحب آپݨی کابینہ بݨائ، کجھ کرڑیاں، کجھ کومے کرڑے، کجھ آپݨی برادری دے نولوں وزیر مشیر بݨاے، لومبڑ ڈرامے بازی اچ بے انت ہا، جنگل دی اہم وزارت اوں آپݨے سکے،، ڳیہلڑ،، کوں ݙتی، مطلب اونکوں،، وزیر خزانہ بݨایا، او نا مراد کوڑے حساب کتاب دا ماہر ہا، اتلیاں تلویاں لاوݨ خوب ڄاݨدا ہا، مارکا، قصہ سݨدے ٻیٹھے وے جیا سیں جیا جیؤ جی نال، دشمن مرن ہریڑ نال تے کجھ مرن ڈھڈھ دی پیڑ نال سیں میݙا کرنا خدا دا ایہ تھیا جو جنگل اچ کال پے ڳیا، ضرورت دی ہر شے مہانگی تھی ڳی، رعایا حیران پریشان، شودے جلوس کڈھ بادشاہ سلامت،، لومبڑصاحب، ، کول شکایت چاء ڳے، سیں باشاہ سلامت جنگل اچ کال پے ڳے، رعایا مردی ہے، خلقعت پریشان ہے، کیہں ویلے سیں دی خلاف بغاوت تھی سڳدی ہے، رعایا جھولیاں چاء چاء سیں دی جند کوں پٹدی ہے، پٹ پلوت کریندی ہے، اچھا، حضور والا، بادشاہ سلامت، تہاݙا وزیر خزانہ روز نویں ٹیکس لائ کھڑے، ہر شے مہانگی تھی ڳئ ہے، دولا سیں ہݨ مردے ہیں، مہانگ آسمان تے پڄ ڳے، ضرورت دی کوئ شے ہتھ نی آندی، بادشاہ سلامت رعایا دی دھاڑ فریاد سݨ ٻہوں مونجھا تھیا، زور، زور دا رووݨ شروع کر ݙتس،ڈسکیاں تے آ ڳیا، شکل بھولوں آلی چاء بݨایس، آکھیس ٻچہ، تساں فکر نہ کرؤ ونجو میں اڄی آڄ وزیر خزانہ،، ڳیلہڑ صاحب،، کوں سݙینداں تے اینکوں،، بھبکا،، ݙینداں رات کوں ڳیہلڑ صاحب سڈیج آے، بادشاہ سلامت اوندے کیتا دستر خواں لوایا، ݙاڈھی خدمت کیتس تے آکھیس کاکا، جنگل دا حال تیݙے سامݨے ہے، جڳ جہان دا قرضہ سر تے ہے، او واپسی دی تکرار کھڑے کریندن، رل وسدے ہمساے مزید قرضہ ݙیوݨ توں انکاری ہن، کاکا، ہݨ مردے ہیں،. سارے جڳ اچ ڈؤ، ڈو تھی ڳئ ہے، توں ہمت کرہر شے تے ٹیکس دی شرح ودھا ݙے، ایہ ول میݙی کول آ فریاد کریسن، میں ا نھاں کوں ݙیکھ رووݨ شروع کر ݙیساں، تیکوں چار مندے کڈھیساں، گھٹ ودھ الیساں، لیکن توں پریشان نہ تھیویں، فکر نہ کریں، ہر شے دا مل ودھائ آ، اڳاڑی آلے ہر کارے ودھا ݙے، میݙی،، ناہر،، نال ڳالھ تھی ڳئ ہے، ناہر صاحب فرماے تساں کم کوں چھک رکھؤ، اڳلی حکومت وی تہاݙی ہوسی کاکا توں ماری آ، کٹی آ، میں ڄاݨاں تے میݙا کم ڄاݨے قصہ ڳیا جھر اساں ٻیٹھے گھر
دھی پیاری (افسانہ)
نوکری تاں اللہ سیں دی مہربانی نال لاہور اچ تھی ڳئ، ھݨ وݙا مسلئہ رہائش دا ہا، سیاݨے آہدن ٹردا بندہ پندھ کر ویندے، میں ہک کمرے دی ڳول اچ لڳا رھے ڳیم، پرائیویٹ ہاسٹل مہانگے ہن، مہانگ عام آدمی دا جیوݨ اوکھا کر ݙتا ہا، آخر میکوں دھرم پورے دی ہک ڳلی اچ ہک کمرہ مل ڳیا، دھرم پورہ لاہور دی پراݨی آبادی ہے، ڳلی وی سوڑی ہئ، ول وی شکر پڑھیم کمرے دا کرایہ وارے کھاندا ہا کمرے دے بلکل سامݨے فرزند علی دا گھر ہا، او وی ݙاڈھا زور ڈھائ ترے مرلے دا ہا، فرزند دی ہک گھر آلی ہک نکی جیہں دھی ہئ، ناں تاں اوندا شبنم ہا لیکن سارے اونکوں ،، ٻلی،،. سݙیندے ہن، او ہوشی کوئ پنج چھ سالاں دی، رنگ اوندا ڳورا تے آکھیں ککوریاں ہن ہیں سانگوں. سارےاونکوں،، ٻلی،، سݙیندے ہن، اللہ سیں میکوں مو نجھ کنوں بچیایا، کیوں جو میݙی دھی وی بلکل ہوں جیݙی ہئ، اینکوں ݙیکھ میکوں دھی ݙاڈھی یاد آندی، فرزند علی محمکہ نہر اچ درجہ چہارم دا ملازم ہا، میں سویرے جیڑھیلے دفتر کیتے نکلدا تاں فرزند علی وی ٹھیک ہوں ویلے اونکوں سکول چھوڑݨ ویندا، بندہ غریب ہووے تے بھانویں امیر آپݨی اولاد کیتے تݨدے، میں اوندی ڳلھ تے نکی نکی چاٹ مریندا تاں او لاݙ اچ زبان ٻاہر چاء کڈھیندی، وقت گزردا رھیا میں اونکوں آپݨیاں آکھیں دے سامݨے وݙا تھیندا ݙیہدا ریہم، میں وی بلکل نینگر ہم، ٻلی،، کوں ݙیکھ میکوں آپݨی دھی دی یاد آندی، ہک ݙینہہ خدا دا فرزد علی دفتروں سائیکل تے واپس آندا پیا ہاں، ایکسیڈنٹ تھیاء تے او ہسپال ونجݨ توں پہلے مر ستا،،، ٻلی،، ہوں ویلے اٹھویں پڑھدی ہئ، ماء دھی دے سر تے آسمان آ ڈھٹا، قیامت دی گھڑی ہئ، نہ انھاں دا کوئ آڳا نہ پیچھا، میں کݙاہیں انھاں دے گھر کیہں سکے سوڑے کوں آندا نہ ݙٹھا حیاتی ٹردی راہندی ہے، ݙکھ دی گھڑی،، ٻلی،، دی ماء تے زمے واری دا باری بار پاء گزر ڳئ، اوں مئ ہمت کر آپݨے آپ کوں تے دھی کوں سنبھالیا، فرزند علی دی معمولی پنشن بݨی، مہانگ ہا پوری نہ پوندی، فرزند علی دی گھر آلی پورھیے کر، کر آپݨے آپ تے دھی کوں پلیندی رھے ڳی، پڑھیندی رھے ڳئ، آخر،، ٻلی،، میٹرک کر گھر ٻہہ ڳئ ول وی وقت گزردا ریہا، ملک دے حالات روز ݙیہاڑے خراب تھیدے رھے ڳے، مہانگ لوکاں دا جیوݨ حرام کر ݙتا، او ھݨ جوان ہئ، گھروں بلا وجہ ٻاہر نہ آندی، میں وی روزی روٹی دے رولے اچ رھے ڳیم، ذال ٻال لاہور گھن آوݨ دی خواہش پوری نہ تھئ، میݙی دھی پیاری وی وی میٹرک کر کالج داخل تھی ڳئ، شکر ہے ساݙا بھریا ویڑھا ہا، بھیݨیں بھرا، سوتر، مسات کٹھے راہندے ہاسے، کل رات عجب واقعہ تھے، میں رات چرکے مکان تے ولیاں، کوئ ٻارھاں دا ٹائم ہا، میں چندرا کھول کمرے اچ وڑیاں، میݙے پچھوں، شبنم،، ٻلی،، وی اندر وڑ ی آئ ہے، میݙے پیراں تلوں دھرتی نکل ڳئ، حیران پریشان تھی ڳیم، کجھ ٻول نہ سڳیم، شبنم ٻولی،، انکل،، پریشان نہ تھیوؤ، حیران نہ تھیوؤ، میں سوچ سمجھ تہاݙے کول آئ ہاں، انکل، جی پتر انکل، تساں ساݙے حالات چنگی طرحاں ڄاݨدے وے. میݙی امی بیمار ہے، ایہ ڳالھ کر اوندا سنگ ڳھٹیج ڳیا، او کجھ ٻول نی سڳی، میکوں لڳا میݙی دھی میݙے سامݨے روندی کھڑی ہے، میݙے دل آکھیا میں،، دھی پیاری،، کوں ڳل لانواں، لیکن میݙی ہمت نہ تھئ ہک جوان امان کنواری دھی کوں ڳل لانواں میں اوندے سر تے ہتھ رکھیا پتر خیر ہے انکل خیر ہووے ہا تاں میں تہاݙے کول آنواں ہا، امی ݙاڈھی بیمار ہے، گھر اچ زہر کھاوݨ دے پیسے کینی، اتوں اٹھ ہزار بجلی دا ٻل آ ڳے، میں سارا ݙینہہ سوچیندی رہئ ہاں، ایہ ڳالھ کر او ڈسک پئ پتر، حکم کر انکل جے ساݙا میٹر کٹیج ڳیا،تاں اساں رل ویسوں، میݙی امی مر ویسی،شبنم دی مونجھ ݙیکھ میں مر مک ڳیم، سمجھ نہ آندی ہئ، کیا کراں، اوٻولی انکل، میں تہاݙے کول ٻہوں سوچ سمجھ تے آئ ہاں، تساں جوان ہیووے، کلہے راہندے وے، تساں ساݙا ٻل بھر ݙیؤ، میں تہاݙی ہر ڳالھ منݨ کیتے تیار ہاں،
ربلی نائی (افسانہ)
وݙے شہراں اچ تاں شاعراں، ادیباں، سیاسی کارکناں دے ٹھیہے ہوندن، انھاں کوں،، ٹی ہاوس،، آہدن، ساݙے شہر،، ربلی نائ،، دی دوکان کیہں ٹی ہاوس توں گھٹ کینی، میں آپٹی مصروفیات دی وجہ توں استاد ربلݨ دی ہٹی تے روز نی ونج سڳدا لیکن اتوار چھٹی ہوندی ہے، میں اوندے کول ونج. حجامت بݨویندا ݙھاڑی منوینداں، ربلی نائ دی ہٹی سیاسی کارکناں دی تربیت گاہ ہے، اللہ دی قسم جتنا سیاسی شعور ربلی نائ رکھیندے جے ایہ کیہں مہذب ملک اچ ہوندا تاں پارلیمنٹ دا ممبر ہووے ہا، ایہ مملکت خدا داد اچ لوکاں دیاں حجامتاں بݨیندے، نال سیاسی کارکناں دی تربیت وی کریندے، حالانکہ اوندی دوکان تے موٹا، موٹا لکھیا کھڑے ،، یہاں سیاسی گفتگؤ کرنا منع ہے،، میں آڄ جیڑھیلے ربلی دی ہٹی تے ڳیاں تاں ہٹی اچ ڈھیر سارا رش ہا، چاء دا دور چلدا پیا ہا،ساری ہٹی سگریٹ دے دھونیں نال بھری کھڑی ہئ، ساریاں سیاسی پارٹیاں دے نینگر بحث اچ مصروف ہن، بحث زوراں تے ہئ، ماحول ٻہوں گرم ہا، ہک ݙوں نون لیگی تحریک انصاف دے ورکراں کوں تنبی چائ بیٹھے ہن، ، کھڑ سہی کے ہݨ تکڑے تھیوؤ، تساں وی ٻیٹھی چیل گھنݨ دے عادی تھے کھڑے ہاوےہݨ رکھیے حافظ صاحب کوکا، ہݨ سریر ٹکاؤ، اجھؤ الیکشن آیا، شیر اک واری پھیر میاں دے نعرے وجن گے تے دشمن سارے نسن گے ساݙی مریم پیاری آؤ گی انقلاب لیاؤ گی ہا ہا، ݙیکھ گھنسوں جݙاں تہاݙا شیر آسی، ہالی تاں بھڄ ڳے پنجھاہ روپے دے اشٹام تے، ٻݙ مرؤ شرم کرؤ لیڈر وی بھلا میدان چھوڑ بھڄدے ہوندن، ساݙے چیتے کوں ݙیکھؤ ڈٹ کے کھڑا ہے عمران خاں، ڈھکؤ، ٻدھؤ، مارؤ، کٹؤ جیووے ہووے کھڑے تھیا بھڄیا نی جو ہوسی ݙٹھی ویسی، ساݙے خان کوں زری ٻاہر تاں آوݨ ݙیؤ، نینگر کاوڑیا ٻیٹھا ہا، اوں ہک تلی تے ٻانھ رکھ مٹھ گھٹی ٻانھاں کوں اڳوں پچھوں کیتا، تے آکھیس، ایں ہیں ہݨ تکڑے تھیوؤ، عمران ساݙا شیر ہے، باقی ہیر پھیر ہے، جیوؤ چیتے استاد ربلی نینگراں دیاں ڳالھیں سݨدا تے چس چیندا رھے ڳیا، او لوکاں دے وال وی منیندا کھڑا ہا تے نال سگریٹ دے چیھکیوے سوٹے وی لیندا کھڑا ہا، او نینگراں دی ڳالھ سݨ سر ہلیندا تے مچکدا، سگریٹ دا چیھکواں سوٹا لیندا تے دھواں نک اچوں کڈھیندا ایں بحث اچ پیپلز پارٹی دا کارکن جیڑھا ساری بحث چپ کر سݨدا ٻیٹھا ہا زور دا نعرہ لایا اڳلی واری پھر زردای، امام سیاست کی جے ہو، کیویں سندھ دھرتی دے بھاڳ وند پتر آپݨے جانی دشمناں کوں نک نال لیکے کڈھوائن، کیوں گھیل تے،، ڳڑھی خدا بخش،، گھن ڳے، پتر، ایہ ہوندی ہے سیاست ،، جیے بھٹؤ،،،، جیے بی بی بے نظیر،، انصافی چڑ آکھیا، ہا ہا، وݙے سیات دان پہلے بی بی دے قاتل تاں پکڑؤ، قاتل گھر اچ ہے، شرم کرؤ جنھاں ساری عمر تہاݙے امام سیاست کوں ڈھکیے ماریے کٹیے بی بی دے خلاف بکواساں کیتن آڄ کیڑھے منہ نال انھاں دے رلے کھڑے وے عمران ساݙا شیر ہے، باقی ہیر پھیر ہے، زری الیکشن تاں آوݨ ݙیؤ، زری ساݙے چیتے کوں کھلی چھٹی تاں ݙیؤ تہاݙے ٻتال نہ ٻلہا ݙیوے تاں، ایں دوران ربلی کئ حجامتاں بݨا گھدیاں، کئ ݙاڑھیاں من گھدیاں، او زری واندا تھیا، کنگھی قینچی ہک پاسے رکھییس، قمیض دا پاند پکڑ چھنݙکیس تے بینچ تے ٻاہندے ہووے آواز ݙتس خان صاحب، ہک چاء مٹھا زیادہ تے پتی تیز، بینچ تے ٻہاندے ہوے ٻولیا جند جیوؤ چھڑی لر فر ہئ یا کوئ نتیجہ وی کڈھیے وے، ہک جیالا ٻولیا استاد جی ، تساں آپ ڄاݨی ڄاݨ ہیووے تہاݙا کیا خیال ہے، الیکشن تھیسن ربلی چاء دا گھٹ بھریا، سگریٹ دا چھیکواں سوٹا لایا ول ایݙے اوݙے ݙیکھ ٻولیا، پتر اندھی نہ ݙیکھے ٻچڑیاں دا منہ، کل حافظ صاحب دی تقریر سٹی ہیوے ساریاں نیہں اچ سر لوݙیا تاں ربلی ٻولیا پتر، حافظ صاحب فرماے، اساں ہݨ ایں ملک کوں معاشی طور تے مستحکم کریسوں، پچھلیاں غلطیاں توں سبق سکھسوں، سبز اانقلاب گھن آسوں،. وطن عزیز کوں ترقی یافتہ ملکاں دی صف اچ شامل کریسوں ربلی خاں ول چاء دا گھٹ بھریا سگریٹ دا چھیکواں سوٹا لا چپٹی مار پھلاہک پاسے سٹیا تے ٻولیا سدا جیوؤ زری صبر کرو، حوصلہ رکھؤ، ساریاں استاد ربلی دے منہ ݙؤ ݙٹھا تاں استاد ٻولیا، جند جیوؤ، لکھ تھیوؤ، حالی کھنݙ کھیر پیوؤ، جے تئیں ملک معاشی طور ے مستحکم نی تھیندا ،، الیکشن نی تھیندے،،
فرشتے (افسانہ)
اساں روز،، کیفے ٹائم،، رل ٻاھندے ہاسے، شکیل آڄ کافی ݙینہہ بعد ملیا ہا، ہر کیہں کوں پتہ ہا جو اوندی ذال نشتر داخل ہے، ساری سنگتی دعا وی کر آے ہن، کیفے اچ چاء تے کافی دے دوران غیر موجود ادیباں، شاعراں تے یاراں دے گلے وی کریندے ہیں، ادب بارے ڳالھ مہاڑ تھیندی ہے، سیاست دا قصہ ٹردے، ایہ ساݙی روز دی کار ہے، ویلے کویلے کجھ حوراں وی کیفے دے اندر آ وڑدن جیڑھیاں بیکری گھٹ گھندن لاݙ گوݙ زیادہ کریندن، سچی ڳالھ ہے اساں وی ٹھردے ٻیٹھے ہوندے ہیں ساݙے سوٹے وی ودھ ویندن، آخر بندہ بشر ہے ول انویں وی شاعر، ادیب ڈھیر بد نام ہن، کٹ کر جم ویندیاں چھوہریں تے چھوہر وی اندروں شیشیے اچوں صاف نظردے پے ہوندن، کافی دی چسکی لڳدی ہے، سگریٹ دا دھونواں ہوا اچ اݙدے، گزریل کجھ ݙینہاں توں پانامہ کیس بارے بحث چلدی پئ ہی، ڈھیر مدت بعد میاں نواز شریف دا ٹٻر وٹھ اچ آیا ہا، فقیراں، مسکیناں دے خلاف سارا میڈیا دھدڑ اݙائ کھڑا ہا، ہک ݙینہہ ثنا ٻچہ بی بی، مریم نواز کنوں پارک لندن آلی جائیداد بارے پچھیا تاں اوتاں مچھر ڳئ، ہاں ہاں، سمجھ نی آندی لوک میݙی تے میݙے بھرانواں دی جائیداد کتھوں کڈھ آندن، لندن تاں پرے دی ڳالھ ہے میݙی تاں پاکستان اچ وی کوئ جائیداد کینی، صفدر محنت مزدوری کریندے، میں تاں راہندی وی ابے سیں دے گھر ہاں، ایندے بعد میڈیا ایں ٹٻر نال جو کیتی اللہ کرے او دشـن نال وی نہ تھیووے، سیاسی مخالفین کارارا گھت ݙتی، مجال میاں صاحب کوں پرواہ تھئ ہووے، ڳالھ اسمبلی اچ پڄ ڳئ، اسمبلی اچ کوڑ ماریس شرم اصلوں نہ آیس، عدالت ڳیا، قطر اچوں خط آیا، او وی کوڑ نکھتا، لوک حیران، واہ میاصاحب واہ، سیاݨے سوڈھے سمجھ ڳے مار انھاں دی آکھی ہوئ، ایݙی مݙی بݨائ ہنیں، لوکاں دے کناں کوں ہتھ لڳ ڳے، شکیل آڄ آیا تاں اوندے منہ تے رونق ہئ، دوستاں پچھیا یار شکیل، اتنی پریشانی ݙیکھ تے واپس آئیں ذال تیݙی وی بچ ڳئ ہے، ول وی توں کھلدا ودیں، شکیل ولدی ݙتی میں روز دفتر توں واندا تھی، سدھا نشتر ویندا ہم، میݙی. توباں اللہ دشمن کوں وی ہسپتال نہ نیوے، ایویں لڳدے سارا جہان بیمار تھی ہسپتال آ ڳے، ݙوں وڄے تئیں ڈاکٹر وزٹ کر ول ویندے ہن، نرساں واندیاں تھی موبائل دی کھیݙ لڳ ویندیاں، ٹھیک ساڈھے چار وڄے ہک موٹی تازی بھوری ٻلی نال چار ٻلونگڑیاں دے وارڈ اچ آ وڑدی، شایت اونکوں وی پتہ ہا جو ایں ویلے ہر کوئ ہرڑ ہو تھی ویندے، ٻلی دے بعد پنج ساڈھے پنج وڄے ہک ست اٹھ سالاں دی چھوکری وی وارڈ اچ آ وڑدی، جیندے ہتھ اچ وݙا سارا چسی تھال ہوندا، تھال اچ منگ پھلیاں، نمکو تے تل شکری دے پیکٹ، چھوکری شکلوں پٹھاݨی لڳدی ہئ، صاف ستھرے پٹھاݨکے کپڑے ہاتے ہوے، سیب وانگوں ڳلہاں، منہ تے وسدا نور، او چپ کر وارڈ اچ آندی تے ہر ہک بیڈ نال ونج کھڑدی نہ ٻولیندی نہ کوئ آواز ݙیندی، چھڑا مسکدی، اوندی معصوم مسک ݙیکھ ہر کوئ ہک ݙوں پیکٹ گھن گھندا، میں روز اونکوں ڈیکھ آپݨیاں دھیریں کوں یاد کریندا ہم، ساݨے سچ آہدن ٻال فرشے ہوندن، میں اوندی معصومیت خود اعتمادی دے اوڈھر آپݨے ٻالاں کوں ݙہدا ہم، ہفتے بعد میݙی گھر آلی کوں چھٹی مل ڳی، اساں سمان ٻدھ ونجݨ دے انتظار اچ ٻیٹھے ہاسے، چار ساڈھے چار وڄے ٻلی نال آپݨے چار ٻلونگڑیاں دے ڈھلکدی لاݙ کریندی اندر آ وڑی، ٻلی کوں ݙیکھ. میکوں او ٻالڑی یاد آئ، اڄاں میں اوندا تصور کیتا ہاجو او وی مسکدی وارڈ اچ آ وڑی، کپڑے روز آلی کار صاف ستھرے ہن، او حالی برانڈے اچ ہئ میں اٹھیم میݙے کھیسے اچ ݙاہ، ݙاہ آلے پنچ نوٹ ہن، میں اوندے نیڑے ڳیم تاں او مسک پئ، چہرے تے نور لہہ آیا لاڈ کنوں زبان ٻاہر چاء کڈھیس، میں منگ پھلی دے ݙوں پیکٹ چاتے، پنج نوٹ اونکوں ݙے ولدا بینچ تے آ ٻیٹھم، تھوڑی دیر بعد کیہں میݙی کنڈ تے ہتھ آ رکھیا، میں منہ پھیر ݙٹھا تاں اوہا معصوم ٻالڑی ہئ، اوں تراے نوٹ میکوں ݙیندے ہوے آکھیا بابا، آپ نے تیس روپے زیادہ دے دیے ہیں،، حالانکہ میکوں پتہ ہا، میں ڄاݨ تے ݙتے ہم، میں اوندے منہ ݙو ݙٹھا، اوندے چہرے تے نور ہا، اوں لاݙ اچ زبان ٻاہر چاء کڈھی، میں اونکوں چھک ھاں نال لایم میݙے ہنجھوں تر آے، اوں جلدی جلدی نوٹ میݙی جھولی اچ سٹیے تے وارڈ اچوں ٻاہر نکل ڳئ
ڳیہلڑ بادشاہ (افسانہ)
ﷲ ﷲ وقت سولا، ستیاں دی خیر تے جاڳدیاں دا بھلا، ڳالھ ایویں مزکور ہے، سݨی میں ضرور ہے، اللہ ڄاݨے سچ ہے یا کوڑ ہے، سڄݨاں دا مل پووݨ دستور ہے، آکھ پٹ ٻہؤ بھراؤ، ایہ تاں ہئ ڳالھ دامسالا، ہݨ سݨ قصہ جینویں شالا، پاݨی دی مندہاݨی ہے، ڳالھ ٻہوں پراݨی ہے، پولی دی تاݨی ہے، تاݨی تنڑیندا ہاں، قصہ میں سݨیندا ہا جنگل دی شاہی ہمیشہ شیر کول ہوندی ہئ، وقت بدلیا جنگل دے سارے زناور شیر دے خلاف اٹھی کھڑے تھے، سارے زناوراں ایں ڳالھ تے اتفاق کیتا جو ڈھیر صبر کر گھدے سے ہݨ،، جمہوریت،، دی ڳالھ ہوسی، آخر برادری دا کٹھ ہا سارے ہک مٹھ تھی ڳے، شیر وی سر سٹ آمنا کیتی، لیکن ایہ ڳالھ وی مکی جو بے شک جو مرضی آوے کرو، الیکشن لڑؤ، حکومت ٻݨاؤ لیکن ایں سارے نظام دی نگرانی،، ناہر،، کریسی، زناوراں نہ چاہندے ہوے وی ایہ ڳالھ من گھدی، ،، لومبڑ،، تے،، ڳیہلڑ،، سکے بھرا ہن، لومبڑ وݙا ہا، اوں پوݨ سٹ، ناہر،،. نال یاری لائ تے کئ مد اقتدار دے مزے چیندا رھے ڳ، آپݨی ال اولاد کیتے چنگی مال مݙی بݨا گھدس پر رڄیا نہ، طاقت تے اقتدار دا نشہ بری بلا ہے، اونکوں پتہ ہا جو ہک تاں ناہر نال نی ونڄاوݨی، ݙوجھا اوں آپٹے رل وسدے زناوراں کوں پیسے پاء نال نیڑے کیتا، اونکوں سدھ ہئ جو، کوما کرڑا، ڄاھا، نولوں تے سیہہ خطرناک ہن،. ایہ کیہں ویلے بغاوت کر سڳدن، اوں انھاں کوں عہدے ݙے آپݨا بݨایا، بیورکریسی وی ذاتی تیار کیتی تے مزے کریندا رھیا ول کیہں ڳالھ توں اوندی،، ناہر،، نال اٹک اٹکا تھی ڳئ، اونکوں جیڑھیلے موقعہ ملدا ناہر دے خلاف نعرے لوا ݙیندا، نہار دی کاوڑ کون نی ڄاݨدا، اونکوں لڳی جو کاوڑ، اوں،، لونبڑ،، کوں پوچھݨ کنوں پکڑیا ݙوں دھندولے ݙتونس تے ول جو بھکا تے سٹیس او ست سمندر پار ونج ڈھٹا ،، ڳیلہڑ،، ایہ سب کجھ ݙہدا رھیا، اوندی وی،، ناہر،، نال رام ست ہئ، جیڑھیلے ملدا بھڄ تے پیریں پے ویندا، وس مریندا تے آہدا کاکا میݙے بھرا دا چیتا رل ڳے، میکوں پتہ ہے او کیہں کیہں ویلے لر فر کریندے، وپھلیاں ڳالھیں کریندے، مکمل اختیار منگدے، سیں کوں گھٹ ودھ الیندے، میں سیں دا نوکر سیں دے ٻالاں دا نوکر، خدمتاں کریساں، سیں آکھیسن ݙینہہ ہے تاں میں آکھیساں ݙینہہ ہے جے سیں آکھیسن رات ہے تاں میں آکھیساں رات ہے مارکا ؔناہر اتبار کر ڳیا، اوندا جنگل دے ہر شعبے تے کھلا چلدا ہا، رولا ایہ پیا جو نولوں دی حکمت اوندے کرتوتاں دی وجہ توں عدم اعتماد کرا کھڑی تے ایں بہانے،، ڳیلہڑ،، بادشاہ بݨ ڳیا، ڳیلہڑ حسب عادت آپݨیاں آوݨیاں جا وݨیاں شر وع کر ݙتیاں، کیہں ویلے پٹ، پٹ کر کیکر تے چڑھ ونجے تے کیہں ویلے ٹالھی تے، کیہں ویلے لیٹڑیاں مارے، کیہں ویلے غریباں کوں ݙیکھ رووݨ لڳ ونجے، او عجیب وغریب ویس پیندا، سر تےہیٹ رکھیندا، ملک اوندے ہتھ وی نہ آیا، مہانگ آسمان تے پڄ ڳئ، نہ کݨک ہتھ آوے نہ چاول لبھن، پیٹرول تے ڈیزل. خلقت کوں مار مکایا، جنگل اچ زاریاں ہن، سارے زناور روڑ روڑ، کوک کوک آسمان سر تے چائ کھڑے ہن، صرف گیدڑ چپ ہن، پر مجال ڳیہلڑ کوں کوئ فرق پووے، سدھ ای نہ پئ ݙݙھ سال دی معیاد مک ڳئ، جنگل دے زناور اونکوں پکڑن، مہانگ دا رووݨا روون او پہلے روؤݨ شروع تھی ونجے، بھرا کوں مندے کڈھے جو ساکوں ٻوڑ ڳے، ہک ݙینہہ،، ناہر،، پچھیا ھاں بھائ کاکا، خلقت مردی ہے، تیݙی حکومت کیا کیتے، او ولدی ݙیندا حضور سئیں دا سایہ ساݙے سر تے قائم راہووے، نولوں دی حکومت سارا کم خراب کر ڳئ ہے، ملک تے اݨ کھٹ قرضہ چڑھ ڳے، اساں تہاݙے نوکر تہاݙے ٻالاں دے نوکر. اساں پورا تݨ مریسوں، ملک کوں آپݨے پیراں تے کھڑا کریسوں، جی بسم اللہ الیکشن کراؤ ݙٹھی ویسی،،،،،،، اساں حالات سنبھال گھنسوں، ول وی سیں دے غلام راھسوں جے لڑھ ماروں، تہاݙے خلاف کوئ ڳالھ کروں، تاں جو چور دی سزا، اوہا ساݙی سزا مارکا قصہ ڳیا جھر اساں ٻیٹھے گھر
کتا (انشائیہ)
ہݨیں ہݨیں سیر کر واپس ولیاں سامݨے دیرے تے ٻدھے کتے دا کانواں نال جھیڑا لڳا کھڑے، کتے دی،، چٹھہ،، اچ روٹی دے بھورے بچیے پن اوندی مرضی جیڑھیلے کھاوے کاں کتے دی روٹی تاڑی کھڑن، کتا بھانویں جو ٻدھا کھڑے ول وی کانواں نال ٻتھی ݙتی کھڑے، آخر کتاہے،لیکن اڳوں وی کاں ہن، اللہ رحم کرے کتیاں اچ کئ ڳݨ ہوندن، جینویں کتا مالک دا وفا دار ہوندے مال ڈھانڈھے دی گھر دی رکھوالی کریندے، چھیڑؤ مال چھیڑ ونجن تاں آجڑ نال کتا ضرور ہوندے، کتے وی کئ قسماں دے ہوندن، کجھ تاں پالتؤ ہوندن تے ایہ کتے چس اچ ہوندن، ایہ مل مہانگے تے نسلی ہوندن کوتی انھاں دا خاص خیال کریندے چوݨویں خوراک پیندے، ڈوجھے ہوندن لوسی کتے انھاں شودیاں دا کوئ ونی وارث نہ ہوندا، در، در رلݨ انھاں دا مقدر ہوندے، جتھ چھاں ملی اتھائیں سم پیا،. ایہ سیالی رت اچ ہوٹلاں دے تنوراں دا آسرا ونج گھندن، راہ ویندے دی پنی اچ ٻٹ تھی ویندن، ویندی کار یا موٹر سائیکل دے پچھوں بھڄ پوندن، لوسی کتے دا تماشہ ݙیکھݨا ہووے تاں کار بھڄاؤ چاء ایہ زیادہ مچھر ویسی کار دے اڳوں اڳوں بھڄسی جے کار یا موٹر سائیکل کھڑا کرو چاء تاں ایہ کھڑ راھسی لیکن بھونکسی ضرور، ہووے کتا تے بھونکے نہ ایہ کیویں تھی سڳدے، کتے دے ٻچے کوں،، گلر،، آہدن، سڄل ڄاے گلر ݙاڈھے سوھݨے تے من بھاوݨے ہوندن، وستیاں، ٹھٹھیاں دے ٻالاں نال انھاں دی ڈاڈھی یاری ہوندی ہے، نکے نکے ٻال انھاں نال کھیݙدن جھولیاں اچ چائ ودے ہوندن، نکا گلر کوس کوس کرییندے تے کتورا غوردے،. تے ول پورا کتا تھی بھونکدے، گلر شاپر دی کھیݙ وی ݙاڈھا پوندے، ساݙے وطن وسیب اچ بندیاں دی قدر ہووے بھانویں نہ ہووے، کتیاں دی وݙی قدر ہے، سیں میݙا، وݙے لوک مل مل مہانگے کتے رکھیندن، کجھ لوک وݙے بندیاں دے پچھوں کتے وانگوں لوس مریندے ودے ہوندن، خاص طور سیاست داناں کوں ایجھیں بندے ہر ویلے دستیاب ہوندن، حضرت قائد اعظم تے جرنل مشرف صاحب وی کتیاں دے محبتی ہن، انھاں کول نسلی کتے ہوندے ہن، نسلی توں یاد آیا جو کجھ نسلاں اساں وی ݙٹھن، جینویں السیشن، ڈابر مین، پوانٹر،. تازی، وغیرہ، ایندے اڳوں ساݙا علم جواب ݙے ویندے، وݙے شہراں اچ سال پسالی انھاں دی نمائش تھیندی ہے، مقابلہ حسن تھیندے، کتے ہر سائز اچ پاتے ویندن وݙے شہراں دیاں بیگمات دے کتے نکے نکے ہوندن،. انھاں دے ڳل سوھݨے سوھݨے پٹے تے زنجیراں ہوندن، آرام نال بیگم دی جھولی اچ وڑ ویندن، بیگمات نال لاݙ گوڈ کریندن، مٹھے ݙیندن، جھولیاں اچ وڑ، وڑ ٻاہندن،. کاراں اچ سفر کریندن، ہنالے اچ ائر کنڈیشن استعمال کریندن تے سیالے اچ ہیٹر، ایجھیاں بیگمات آپݨے خاونداں دی اتنی خدمت نی کریندیاں جیڑھی انھاں دی کریندن، ایجھیں کتے اسلام آباد، کراچی تے لاہور اچ عام. پاتےویندن،انھاں کوں چھڑا دھن دولت آلا بندہ پال سڳدے، ڄݨیں وݨیں دا کم نی، جیڑھے شکاری کتے ہوندن انھاں کوں،، تازی کتے،، آہدن،. ایہ ایرانی نسل دے ہوندن، جیڑھے کتے ریچھاں نال لڑدن یا جتامیاں دا شکار کریندن او تلھے کتے ہوندن، کتا مالک دا ہمیشہ وفا دار راہندے لیکن مالک کیوں جو انسان ہوندے ہیں سانگوں بندے دے پھٹݨ دا کوئ ویلہ نی ہوندا، تساں کتے تے اتبار کر سڳدے وے انسان تے اتبار نی کر سڳدے، مالک آپݨے کتے کوں،، ݙٹا،، ݙیوے، کھلا چاء مارے، بجے ݙیوے، ویلے تے لسی ٹکر نہ سٹے شودے کوں بکھ مارے لیکن کتا ول وی سیں کوں ݙیکھ پوچھݨ ہلیندے، سیں دا در نی چھڑیندا، ہیں سانگوں ہک شاعر فرماے ،، کتے تئیں توں اتے،،