User:Silvicola/Viy šrajbdmyr fon yufaq yu y gšajds fräqgiš?

Es folgt die Übersetzung von Wp/vmf/Wei schreib in von vornherei a gscheids frängisch? in hohenlohisches Fränkisch. Zu Schreibung und Aussprache der Zeichen vgl. die folgende Seite zu einer phonologischen Schreibung des Hohenlohischen. Im Vergleich mit dem Original fällt auf: dem Nürnbergerischen finalen N (oder GN, nach Guttural) entspricht regelhaft der Schwachvokal (Schwa), geschrieben hier Y. Die Vokale sind verschoben, vermutlich oft lautgesetzlich.

Die Übersetzung habe ich noch aufgefüttert, allerdings die (sicher falsche) inhaltliche Unterstellung Hohenlohisch = Fränkisch benutzend.

In Fraqgy gajds yn gandsy haufy dialägd, un ale sin y veq andyršd. Ajxendlix had fašd y jeeds nääšd san ajxyny dialägd. Avyr y bôôr algemajne, dibiše reexly ghyu myr filajxd dox sôôxy. Ääršd ymôôl gajds im freqgišy fiil venixyr harde fyršluslaud als viy baj dem dydsuyghäärixe šrifddajtšy vooyrd, alsy voo's yyns gajd hald. Im yyndslny miysd myr des genauyr ärglääry, nôr ymôôl soofiil:

šrifddajtš B ↔ P: Dem dajtšy „Paar“ endšbrixd y freqgišs „bôôr“, dyr „Treppe“ y „dräby“, avyr des dajtše „behalten“ värd dsu „bhaldy“, und des B am yufaq fon dem vooyrd šbrixd myr määr, avyr ned gands syu aus vii y šrifddajtšys P, val neemlich dyhindyr des H ghumd, un des is hard und mexd alys, vas dirägd dyrfoor šdäd, sälvyr a veq hard. Denselvy efägd had ivrixends des vooyrdende. Yn andyrs bajšbiil dafiir ist des vooyrd „Strumpf“ ↔ „šdrumbf“; aa dôô vird des B mey dem P dsuy ausgšbroxy, val neemlix des folxende f sälvyr aa hard is, un diy härde šdegd ales yu, vas glaj dyrfoor šdäd.

šrifddajtš D ↔ T: „Turm“ ↔ „duury“; des D is vidyr gands vaax, genausoo in „braten“ ↔ „brôôdy“, „Stück“ ↔ „šdig“. Am end fom vooyrd isys D dsvôôr härdyr, avyr ned sû hard viy im šrifddajtšy, dsum bajšbiil in „knapp“ ↔ „gnaab“

šrifddajtš G ↔ K: val in värdyr, diy im šrifddajtšy mid K yufaqy, däär yufaqslaud immer danôôx behauxd is, värd diy freqgiše kombinadsjoon aus g und h glajx ausgšbroxy viy y šrifddajtšs K, „kotzen“ ↔ „ghodsy“. Es is vidyr des harde H šuld, und andyre harde folxeghonsonandy bevirgy desälve: „rücken“ ↔ „rigy“, mit vaaxym g, avyr „verrückt“ ↔ „fyrrigd“. Des vooyrdende mexd des d (halve) hard, des (halve) harde d mexd vajdyr des g dyfoor (halve) hard.

Manxe värdyr, diy ofybôôr mid ym šrifddajtšy vooyrd dsamyheqy, san avyr ned so mexaniš dsu ivyrsedsy. bajšbiilsvajs bajm värb „legen“ (des vas diy riqgyr mid iiry geexnyr un diy heynyr mid iiry gagyly maxy), des is im freqgišy „leexy“, genauso in „Tag“ ↔ „dôôx“.

Nox vas dsuy dy voghaale. Im undyršiid dsum šrifddajtše, vo's nôr y ghôrdsys, ofynys O gajd viy in „Rosse“ un y laqys, gšlosynys viy in „Rose“, gajd's im freqgišn ale fiir ghombinadsjoony aus ghôrds un lang, ofy un gšlosy, veshalb's dsum O dydsuy y vajdyrs voghaaldsajxy brauxd:

„kotzen“ ↔ „ghôdsy“ (ghôrds, ofy)

„Brot“ ↔ „brôôd“ (lang, ofy)

„Hintern“ ↔ „bobys“ (ghôrds, gšlosy)

„Hose“ ↔ „hoose“ (lang, gšlosy)

Un dsuledšd, es gajd yn voghaal, däär voo uugfäär ausgšbroxy vird viy dyr yyndslne voghaal in šrifddajtšym, fašd gešdeendym „Aaah!“ odyr viy der dsvajde, voghaališe laud in „Phhh!“, mit dem myr ausdrigd, dasmyr syjm gešbreexsbhardnyr nigs glaabd; es is yn maulfaulyr, nôr švax ausgšbroxynyr voghaal:

„Mädchen (Pl.)“ ↔ „maadly“

„ein (Artikel)“ ↔ „y“, „yn“

Yn genidiif gajds ned. Das y sax ym ghäärd, sexdmyr dan mid dem dadhiiv ysyu:

„X-ens Y“ ↔ „dem X syj Y“ („dem X sein Y“)

Viy in alyny siiddajdšy dialägd, gajd's ghyn Brädhääridhum fon švaxy värby määr. Myr sagd alsy imyr für „Ich webte“ im Bhärfägd: „Ii hob gvääbd“