Wt/zea/ofbluve

Zeêuws

Van of- en bluve.

ofbluve

Opmerkienge: ziet over 't gebruuk van bijzondere vòwerpsvurmen wat 'ierover bie afbluve gezeid oort.

[ˈɔfˌblyvə ~ ˈʌfˌblyvə]

infinitief	ofbluve(n)
gerundium	of te bluven
tegewoordigen tied	ik bluuf of	oôns bluve(n) of
	jie bluuf(t) of (bluve(n) of)	julder bluve(n) of
	'ie bluuf(t) of	'ulder bluve(n) of
flejen tied	ik, jie, 'ie bleef of	oôns, julder, 'ulder bleve(n) of
gebieënde wieze	bluuf(t) of
onvoltoôid deêlwoôrd	ofbluvende
voltoôid deêlwoôrd	is of(g)ebleve(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.