Wt/zea/kaepele

Zeêuws

Etymologie

Onbekend.

Omschrievienge

kaepele Waschappel

• grabbele, stroôie mee sinterklaos

Uutspraek

[ˈkɛːpələ]

Vervoegienge

infinitief	kaepele
gerundium	te kaepelen
tegewoordigen tied	ik kaepel	oôns kaepele
	jie kaepel(t) (kaepele)	julder kaepele
	'ie kaepel(t)	'ulder kaepele
flejen tied	ik, jie, 'ie kaepelde	oôns, julder, 'ulder kaepelde
gebieënde wieze	kaepel(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	kaepelende
voltoôid deêlwoôrd	{ei ekaepeld
Dit werkwoôrd kom ienkeld in Waschappel vò, 't is 'ier daerom specifiek nae Waschappelse regels vervoegd.

Synoniemen

• grabbele aolgemeên
• grulle Flakkees

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 391